Kadim Günlük

	Name	Kadim Günlük
	Type (Ingame)	Görev Eşyası
	Family	Kadim Günlük, Non-Codex Series
	Rarity
	Description	（test）元能介质到荒光记录

Plain Text

Tabs

Item Story

Gallery

Item Story

...
... Aynı laboratuvara atandım. İlk başlarda epey gergindim çünkü herkes onun dahi bir çocuk olduğunu söylüyordu. Felaketten bu yana bu tür insanlar çok daha değerlendi.
Onun, enstitünün yıldızı olduğu ve yukarıdakiler tarafından önerildiği için burnu havada biri olacağını sanmıştım ama sandığımdan çok daha iyi çıktı. Sadece çok arkadaş canlısı olduğu falan söylenemez...
Hiç belirgin bir semptom yok.

...
... Çok büyük bir hata yaptım ve çöl harabelerinden binbir zahmetle buraya getirilmiş olan kadim geometri makinasını devirdim. Ancak daha sonra makina birden çalıştı ve her şeyi yerle bir etti...
... Benden epey genç olmasına rağmen gerçekten çok zeki. Makinayı nasıl evcilleştirdiğine hâlâ inanamıyorum. "Evcilleştirmek" kelimesi pek doğru değil herhalde, değil mi? Böyle bir kelime kullandığım için diğer mühendisler belki beni küçümserler ama cidden evcilleştirilmiş gibi... Şu anki kurmalı makinaları çok iyi biliyorum, o yüzden ikisi arasındaki devasa teknolojik farkları görebiliyorum. Yapısı nasıl olursa olsun, güç kaynağı sorununu çözemediğimiz müddetçe kayda değer bir ilerleme katetmemiz zor olacaktır...
... Ancak yine de dikkatli olmalıyım. Alain'i daha önce hiç sinirliyken görmedim ve sanırım görmek de istemem.
Birkaç tane ufak semptom ortaya çıktı.

...
Bugün izin aldım.

...
İnanması çok güç! Alain beni ziyarete geldi ve yanında kız kardeşini de getirdi! Çok tatlı bir kız ve yabancılardan da hiç çekinmiyor. Çok mutlu oldum...
... Değerli taşlara ve bantlı devrelere dayalı akıllı bir makina hakkında tartıştık. "Tartıştık" diyorum ama aslında sadece aralarda "Aaa!" ya da "Gerçekten harika." veya "Onu nasıl yapacaksın?" gibi şeyler söyledim ve öyle pek gerçek bir katkıda bulunmadım. Bu konuda epey heyecanlıydı, laboratuvarda olduğundan çok daha farklı davranıyordu. Kız kardeşi, benim gibi bir araştırma asistanından bile daha zeki olabilir!
... Ateşim var ama o kadar da kötü değil gibi sanki, en kısa zamanda Enstitüye dönüp yardım etmek istiyorum...

...
... İlave makinalar geldi. Öncekiler tamamen söküldüğü için artık kullanılamaz halde... Ancak çoğu şey onlar sayesinde netliğe kavuştu, en azından o böyle olduğunu düşünüyor. Ley hattındaki elementlerden güç aldığı söyleniyor ama mevcut endüstriyel hassasiyet ve malzeme bilimi seviyemizle bunu anlayabilmenin bir yolu yok. Raporu derlemeye yardımcı oldum ama hâlâ anlayamadığım birçok şey var!
... Görünüşe bakılırsa birçok kişi belli etmeseler de, Alain'in kendilerinden daha fazla kaynağa sahip olduğu için üzülüyor... Ama bana soracak olursanız herkes benden çok daha zeki. İnsanlar birbiriyle iyi geçindiği müddetçe dünyayı daha iyi bir yer haline getirebiliriz.
... Kız kardeşi, arkadaşlarından bazılarının Enstitüye girdiğini söyledi. Onlarla buluşmak için sabırsızlanıyorum...
Hiç belirgin bir semptom yok.

...
... Yeni ortaklar laboratuvara geldiler! Ama bu seferki konuşmalarını dinleyince kafam daha da karıştı! Duyduğum her bir kelimeyi anlayabiliyorum ama hepsi bir cümle haline geldiğinde hiçbir şey anlayamıyorum. Benimle aynı durumu yaşayan bir tek Jakob var... Jakob gibi küçük bir çocuktan medet uman bir yetişkin olarak bunları yazmaktan utanıyorum, kendimi bir yetişkinde olması gereken özsaygıyı tamamen kaybetmiş gibi hissediyorum.
... Birincil Enerji Makinalar (bu ismi koymaya karar vermiş gibiler) üzerindeki araştırmalarına göre Alain ile Rene, yeni bir kinetik çekirdeği oluşturmak için öz ve ruhun özelliklerini kullanmayı düşünüyorlar...
Birkaç tane ufak semptom ortaya çıktı.

...
... Bir katkıda bulunmuş olabilirim! Yani belki... Alain, kız kardeşi, Rene ve Jakob ile birlikte pikniğe gittik. Teknik olarak aslında bir saha araştırması olması gerekiyordu ama fikir Alain'in kız kardeşinden ve benden geldi. Araştırmanın haricinde hiçbir hayatlarının olmadığını düşündük ve Enstitünün müdüründen bir şey ayarlamasını istedik...
... Petrichor çok sıkıcı ama manzara oldukça güzel, büyük şelale bile görülebiliyor. Fotoğraf çekmek için Enstitüden Kamera getirdim. İlerleyen zamanlarda umarım bunun gibi daha fazla gezi olur ve ben de kız kardeşinin daha çok fotoğrafını çekebilirim. Sonuçta Alain sürekli çalışıyor ve kız kardeşi büyürken onun yanında olamıyor. Bu yüzden, gelecekte Alain kız kardeşiyle daha fazla vakit geçiremediği için pişman olduğunda bu fotoğraflar çok işe yarayacak. O zaman geldiğinde, Alain kardeşinin farklı zamanlarda nasıl farklı olduğunu görecek ve yüreği fazla yanmayacak. Keşke benim ailemin de bir Kamera alacak kadar parası olsaydı ve hiçbir şey ters gitmeseydi, eminim annem de benim bir sürü fotoğrafımı çekerdi... Rene ve Jakob da Alain'in kız kardeşini çok seviyor. Dördü birlikte takıldıklarında aralarında en genç o olmasına rağmen bazen onlara ablalık yapıyor. Bu gerçekten çok hoş ve ilginç oluyor...
... Buradaki harabelerle ve taş heykellerle ilgilendiler. Ayrıca Rene bir kumpanyadan ve mühürden bahsetti... Oraya biraz olsun eğlenmek için gitmemize rağmen akılları fikirleri halen araştırmadaydı...
Hiç belirgin bir semptom yok.

...
Bugün izin aldım.

...
... Alain'in kız kardeşi Jakob'la birlikte beni görmeye geldi. Deneyleri kritik bir safhada olduğu için Alain ve Rene gelmediler. Aslında bu tür şeyleri bana anlatmak zorunda değiller, sonuçta sınırlı yeteneklerimle ben zaten yeterince elimden geleni yapıyorum ve gayet mutluyum!

...
Henüz ayık değilken Alain ile Enstitü müdürünün beni görmeye geldiklerini (ayrı ayrı) duydum! O kadar yolu boşa geldikleri için üzüldüm, hiç kendimde bile değildim...
Halen izindeyim ama gidip onlara tekrar yardım etmek istiyorum.

...
... Onların Nergis Haçı Enstitüsünden mezun olduklarını öğrendim ve bunu duyduğuma çok sevindim. Yaşadıkları maceralar, müdür ve müdür yardımcısı hakkındaki muhabbetleri beni yeniden çocukluğuma döndürdü. Mantıklı gelmeyen tek ayrıntı, müdür yardımcısının pasta yapmasıydı çünkü onun yaptığı pastalar bize resmen işkence gibi geliyordu...
... Felaketten sonra arkadaşlarımın büyük bir çoğunluğuyla iletişimimi kaybetmiştim. Onların tekrar birbirlerini bulmasına çok sevindim. Şu anda nasıllar acaba? Büyük ihtimalle Nergis Haçı Enstitüsünü yeniden inşa etmeye çalışıyorlardır! Bir dahaki sefere gidip bir bakacağım...
... Akıllı makina hakkında konuştuk yine. Kendisi meşgulken değerli olan şeylerin fotoğraflarını çekebilecek bir akıllı Kamera tasarlamayı düşünüyordum. O bunun mantıksız olduğunu ama yine de güvenlik ve gözetleme amacıyla kullanılabileceğini söyledi...

...
... Başardılar! Ampul nihayet yandı! İyileşip de bu tarihi ana tanıklık edebildiğim için çok şanslıyım... Birazcık üzüldüm ama olsun, umarım ki Rene ile Jakob kendi araştırma konularında kendi atılımlarını yaparlar! Ah, ayrıca umarım benden daha iyi asistanlar da bulurlar!
Hiç belirgin bir semptom yok.

...
Bugün izin aldım.

...
Bilincim kapalıyken birkaç kişi beni ziyarete gelmiş. Ne yazık ki yapabildiğim tek şey bana bıraktıkları mektupları okumak.
Jakob bir not bırakmış ve notunda beni Rene ile kendisinin laboratuvarına davet etmiş. Benimle konuşmak istedikleri bir şey varmış.
Umarım ki en kısa zamanda hasta yatağımdan kurtulabilirim.

...
Ann bana çiçek getirmiş ama ben uyanana kadar çoktan solup gitmiş.
Bugün izin aldım.

...
Nihayet bugün hasta yatağımdan kurtulabildim.
Burası Alain ile ilk tanıştığımız yer. Uzun bir aradan sonra ilk defa, yaptığı sözlü açıklamalara göre deneysel prosedürleri ve olguları belgelemek üzere burada duruyorum. Üzerine hiç de yakışmayan bir önlük giymişti ve aşağıdaki makinayı çalıştırmayı deniyordu. Rene ile Jakob daha sonra o kapıdan girdiler ve Alain birden o genç dahiyane tavrını unutup coşkulu bir şekilde çocuk gibi onlara doğru koştu.
Kendimi ilk başarılı kontrollü yıkım tepkimesine şahitlik ederken buldum. Parlak ışık birden derin ve karanlık bir gölge oluşturdu ve tam o an bir tarih yazıldığına kanaat getirdim. Heyecandan mürekkep şişesini deviren benim gibi biri böylesine tarihi bir olayda yer alabilir miydi?
Diğer taraftaki kapalı kapının ardında Rene ile Jakob'un laboratuvarı bulunuyor. Araştırmalarının tehlikeli yapısı gereği görünüşe göre oraya erişim kısıtlanmış. Onlar kesin tarihin en önemli şahıslarından biri olacaklar.
Sanırım Alain başka bir laboratuvara taşınmış. Onun planına göre, enerji sorunu çözüldüğünde devinimi araştırmaya başlayacaktı. Bir ara gidip ona selam vereyim. Acaba son zamanlarda Ann nasıl ki? Kim bilir büyüdüğünde nasıl güzel bir kadın olacak?
Yazıma burada bir son veriyorum. Pek vaktim kalmadı.
Umarım her şey yolundadır.