 | Name | Zaman Yolcusu (II) |
| Type (Ingame) | Görev Eşyası | |
| Family | Book, Zaman Yolcusu | |
| Rarity |  | |
| Description | Buğukuş'un yayınladığı bir bilim kurgu romanı. Bir mühendisin zaman makinası ile yaptığı yolculukları anlatır. |
| Table of Content |
| Item Story |
| Obtained From |
| Gallery |
Item Story
| İki ay sonra Buğukuş editörü, doktor, Bay Revilo Oliver ve ziyafete katılan diğer konuklar sözleştikleri gibi Ciric'in atölyesine geldiler. Bayan Aviva gelmedi çünkü bu tarz şeyler oldum olası ilgisini çekmemişti, bunun yerine Salon Caritat'taki bir baloya katılmayı daha anlamlı buldu. Ciric, bu iki ay içinde beklenmedik bir şekilde yaşlanmış ve zayıflamıştı. Bir zamanlar coşkulu ve kibirli olan ifadesi lambanın loş ışığında kaskatı kesilmiş, adeta Sumeru'nun bir deri bir kemik kalmış çilekeşleri gibi kayıtsız ve vakur bir hale bürünmüştü. Bizi karşılayıp oturacağımız yerleri gösterdi, sakin bir tonda konuşuyordu. "Zamanı fethetme planınız nasıl ilerliyor?" diye doğrudan sordu Buğukuş editörü. "Bahsettiğiniz zaman makinası nerede?" Ciric cevap vermek yerine yanındaki masayı işaret etti. Gözlerimiz işaret ettiği yeri takip etti, masanın ortasında küçük bir saat büyüklüğünde altın kaplama, balina şeklinde bir hava gemisi maketi duruyordu. Bu işle hiç alakası olmayan biri bile, onun müthiş bir ustalıkla tasarlandığını söyleyebilirdi. Kristal kabuğunun altında ne olduğu tam ayırt edilemeyen ve biçimsiz duran bir renk, yavaşça yayılıyor ve abajurun gölgesinde hafifçe parlıyordu. "Yani Lepaute'un zanaatkarlarını bile hayrete düşürecek bu oyuncağı yapmak iki ayınızı mı aldı?" diye sordu doktor. "Pek de özel bir şeye benzemiyor aslında." dedi Ciric, gözlerinde neredeyse acıma denebilecek esrarlı bir duygu vardı. "Bu sadece nesnenin şu anda bıraktığı bir iz düşümü, tıpkı bir kağıda yandan bakıldığında yalnızca ince çizgi olarak görülmesi gibi." "Düpedüz saçmalık." Nedense Ciric bu ifadeyi yalanlamadı, yalnızca sakin bir ses tonuyla zaman yolculuğu deneyimlerini dinlememizi istedi. İsteğini kabul ettik ve şimdi aşağıda anlatacağım hikayeyi anlatmaya koyuldu. Başından sonuna kadar hiç kesmeden paylaşıyorum. Zaman makinası fikrimden size ilk kez iki ay önce bahsetmiştim. Keza bir hafta önce söz konusu cihazın yapımını tamamlayıp içine girerek insanlık tarihindeki ilk zaman yolculuğunu gerçekleştirdim. Zaman yolculuğunda yaşadığım duyguları anlatmaya kelimeler yetmez, tıpkı gözleri görmeyen birine yıldızların parlaklığının anlatılamayacağı gibi bir şey. Yaklaşık yirmi dakika sonra makina çalışmayı durdurdu, gerçi öznel zaman kullanarak zaman yolculuğunu anlatmaya çalışmak biraz anlamsız oluyor. Daha sonra etrafıma baktım ve bir Remuria yerleşiminde olduğumu fark ettim. Devasa taşlardan oyulmuş görkemli tapınaklar ve arenalar Epiclese Opera Salonunun utançla başını öne eğmesine neden oluyor ve Alain Guillotin'in eserleri heybetli Remuria heykelleri karşısında bir çocuğun kurmalı oyuncağı gibi duruyordu. Şaşkınlık içinde kendimden geçmişken devriye gezen birlikler beni fark etti. Garip giyim tarzımı gördüklerinde, beni barbar kabileler için çalışan bir casus zannettiler. Beni yakalayıp aşağılık bir köle ilan ettiler, sahte bir tanrıya inanan bir sapkın olduğumu ileri sürüp beni engerekleri beslemek için derin bir sarnıca atmakla tehdit ettiler. Neyse ki, sonradan adının Aidia Anavana olduğunu öğrendiğim oranın yerlisi Aedile, sıradan biri olmadığımı fark etti ve beni yanına getirtti. Korkunç bir dil bilgisiyle ve aksanla konuşmama rağmen bana katlandı (o zamanlar "Remuria" bile diyemiyordum, "Emuia" gibi bir ses çıkıyordu ağzımdan) ve bir sürü soru sordu, ben de hepsini dürüstçe cevapladım. Kısa bir süre sonra, benim gelecekten geldiğime ikna oldu ve kölelerin yakın zamanda çıkardığı bir taş levhayı gösterdi bana. |
Obtained From
Shop
| Name |
| Hubel Shop |
| items per Page |
|
One response to “Zaman Yolcusu (II)”
TENET reference?? Is this book is some kind of science/fiction novel or something?? But the content is very interesting. And if you guys notice….all the fictional characters use palindrome as their name