Name | สองทหารเสือ (I) | |
Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
Family | Book, สองทหารเสือ | |
Rarity | ||
Description | หนังสือขายดีใน Fontaine เป็นเรื่องราวการวางแผนและการล้างแค้น การปะทะกันของความยุติธรรมและความชั่วร้าย |
Item Story
... ชายชราผมหงอกวางกระสุนปืนคาบศิลาชนิดพิเศษ 6 นัดไว้บนโต๊ะอย่างระมัดระวัง สายตาที่แทบจะเลือนรางก็มองไปยังสองพี่น้องตรงหน้า "กระสุน 6 นัด แค่นี้พอเหรอ? " ชายชราถาม "พอสิ" ผู้เป็นพี่ชายตอบ ชายชราถอนหายใจออกมา เขาได้ทำตามสัญญา โดยสอนสิ่งที่เขาร่ำเรียนมาทั้งชีวิต ให้กับเด็กกำพร้าสองคนนี้ ที่นอนอยู่หน้าประตูบ้านของเขาเมื่อสิบห้าปีก่อน วิชาดาบ วิชาปืน กลลวง... วิธีการแอบเข้าไปในคฤหาสน์โดยไม่ถูกหมาล่าเนื้อจับได้ วิธีที่จะทำให้คนตายระหว่างนอนหลับโดยไม่ทิ้งร่องรอย และวิธีที่จะไม่ลังเลยามเหนี่ยวไก... "กระสุน 6 นัด 6 ชีวิต... " ชายชราพึมพำ "ไม่ใช่" ผู้เป็นน้องสาวพูดขึ้นว่า "5 ชีวิต" "มีอยู่คนนึงที่เราจะยิงเขาสองนัด" ชายชราไม่ได้พูดอะไร เขาไม่เคยถามว่าทำไมพี่น้องคู่นี้ถึงเลือกเขา ไม่เคยถามว่าพวกเขาคิดจะทำอะไร เหมือนกับครูของเขาที่ไม่เคยถามเขาเช่นกัน แต่ตอนนี้ชายชรายังคงรู้สึกเป็นห่วงศิษย์รักทั้งสองคนของเขา ดวงตาที่เกือบจะบอดคู่นั้น เคยเห็นชีวิตผู้คนมานับไม่ถ้วน "การแก้แค้นเป็นเส้นทางที่ไม่อาจย้อนกลับได้นะเด็กทั้งสอง" เขาพูดต่อว่า "ความรู้ที่พวกเธอได้เรียนรู้จากฉันไป เพียงพอที่จะทำให้มีชีวิตมั่งคั่งมั่นคงแล้ว" "ฉันไม่อยากให้พวกเธอเดินบนเส้นทางเดียวกับฉัน ดวงตาคู่นี้คือบทลงโทษจากสวรรค์ต่อผู้มีจิตใจพยาบาท" เขาพยายามลืมตาที่ขุ่นมัวให้กว้างมากที่สุด เพื่อให้สองพี่น้องตรงหน้าเห็นความจริง "เราถูกฆ่าตายไปแล้วเมื่อยี่สิบปีก่อน" พี่พูด "ถ้ากระสุน 6 นัดนี้ ไม่ถูกยิงไปยังที่ที่พวกมันควรไป เราก็ไม่สามารถกลับมาใช้ชีวิตเหมือนคนเป็นได้อีก" ชายชราไม่ได้พูดอะไรอีก นับแต่ตอนที่เขารับสองพี่น้องนี้ไว้ ก็รู้ได้ว่าวันนี้จะมาถึงสักวัน "อืม... งั้นฉันจะไม่โน้มน้าวอะไรให้เสียเวลาอีก" เขาใช้มือประคองร่างขึ้น ตอนนี้ต่อให้แค่ลุกยืนยังลำบากสำหรับเขา แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังอยากอ้อมไปฝั่งตรงข้ามโต๊ะแล้วกอดศิษย์รักของเขาอีกสักครั้ง เขารู้ว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้พบกันแล้ว "นอกจากกระสุน 6 นัด นี้แล้ว อยากได้อะไรอีกมั้ย?" ชายชราถามเป็นครั้งสุดท้าย "ไม่มีแล้วครับ" พี่ตอบ ชายชราพบว่าผู้เป็นน้องสาวที่อยู่ด้านข้างขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย ถึงเขามองไม่เห็นแต่สัมผัสได้ "เป็นอะไรไป Iris?" ชายชราถาม เขารักศิษย์คนนี้มาก Iris มีความคิดที่ละเอียดอ่อน ความรู้สึกซับซ้อน แต่มือของเธอยามจับปืนกลับไม่เคยสั่นคลอน "ที่จริงฉันมีคำขออยู่อย่างนึง" Iris มองทุ่งดอกไม้ของชายชราที่นอกหน้าต่างแล้วพูดว่า "ฉันขอเก็บ Rainbow Rose ของอาจารย์ไปสักหน่อยได้มั้ย?" ... "สองทหารเสือ" หน้าที่ 224 |
I think it was actually just delayed