| Icon | Name | Rarity | Family |
 | บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: น้ำขึ้น | 3 | Book, บันทึกแห่งเกลียวคลื่น |
 | บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: คลื่นยักษ์ | 3 | Book, บันทึกแห่งเกลียวคลื่น |
 | บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: น้ำลง | 3 | Book, บันทึกแห่งเกลียวคลื่น |
| items per Page |
|
| Table of Content |
| บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: น้ำขึ้น |
| บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: คลื่นยักษ์ |
| บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: น้ำลง |
บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: น้ำขึ้น
 | Name | บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: น้ำขึ้น |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, บันทึกแห่งเกลียวคลื่น | |
| Rarity | | |
| Description | ตำนานของกัปตันนิรนามในยุคที่อสูรทะเลรุกราน Liyue |
| -น้ำขึ้น- ยามเมื่อแสงจันทร์สว่างไสวอยู่กลางฟากฟ้า บทเพลงขับร้องบนเรือก็เริ่มขับขาน ที่ท่าเรือ Liyue เคยมีผู้นำเรือรบออกตามล่าอสูรทะเล คน ๆ นั้นถูกเรียกว่า "นายเรือ" เหล่านายเรือประดับเรือของพวกเขาไว้ด้วยโครงกระดูกของอสูรยักษ์แห่งท้องทะเลเพื่อแสดงถึงความไม่เกรงกลัว แต่บทเพลงอันไพเราะของพวกเขานั้นกลับมีเนื้อหาที่แทบจะไม่เกี่ยวข้องกับการออกล่าอสูรทะเลเลย นี่ไม่ใช่เพราะเหล่านายเรือไม่ชื่นชอบในการแสวงหาชื่อเสียงและไม่อยากที่จะโอ้อวดถึงความสำเร็จของตน แต่มันเป็นเพราะในยุคสมัยที่ทะเลอันกว้างใหญ่ยังไม่สงบนั้น คำพูดเกี่ยวกับเลือดนั้นช่างเป็นลางที่ไม่ดีเสียจริง ๆ มีนายเรือผู้หนึ่งซึ่งถือดาบขนาดใหญ่ไว้ในมือ ผู้ซึ่งเข้าออกทะเลที่เต็มไปด้วยแนวหินและสายน้ำอันเชี่ยวกรากได้อย่างอิสระ หัวเราะอย่างเริงร่าต่อหน้าพายุที่โหมกระหน่ำและอสูรร้ายที่ร้องคำราม โลกอันมืดมิดที่อยู่ภายใต้ผืนทะเลดำมืดอันกว้างใหญ่นั้น สำหรับเขาแล้วก็เป็นเพียงสนามล่าอันไร้ซึ่งขอบเขตเพียงเท่านั้น แม้แต่เหล่าอสูรยักษ์แห่งท้องทะเลก็ยังกลายเป็นถ้วยรางวัลของเขาและถูกแขวนไว้บนผนังเรือ ทว่าดูเหมือนนายเรือผู้โผเข้าหาคลื่นยักษ์อย่างบ้าคลั่งนั้นจะไม่สามารถเข้าใจถึงความสุขและทุกข์ของคนทั่วไปได้ ชีวิตของเขามีเพียงการออกค้นหาและตามล่าอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งมาพร้อมกับสายลมและกลิ่นโชยของทะเลและเพลงปลาวาฬที่น่าเศร้า เหล่าลูกเรือนั้นต่างก็เกรงกลัวเขามากเกินกว่าที่จะรักเขา และมักจะกลัวกลิ่นฉุนที่เหมือนกับสาหร่ายทะเลของเขา ท่ามกลางทะเลที่โหมกระหน่ำ เรือเร็วของนายเรือจะเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างเงียบ ๆ และเย็นยะเยือกเสมอ มีเพียงหญิงสาวผู้ยืนอยู่บนกระโดงเรือเท่านั้นที่สามารถทำให้ดวงตาของนายเรืออ่อนโยนลงได้บ้าง หญิงสาวผู้คลั่งไคล้ในเสียงคลื่นผู้เป็นต้นหนเรือของเขา ทั้งสองร่วมขับขานบทเพลงปลาวาฬและแล่นเรือตัดผ่านคลื่นน้ำและลมที่โหมกระหน่ำเพื่อฝ่าไปยังพื้นที่ที่มีอสูรยักษ์ปรากฏตัวด้วยกัน ต้นหนสาวขับขานบทเพลงเพื่อบูชาแด่สายลมทุกสายและเกลียวคลื่นทุกคลื่น... "เงี่ยหูฟังเสียงพึมพำของวาฬยักษ์และเกลียวคลื่นร่วมกับฉัน" "รอจนกว่ากระแสลมทะเลจะเป็นใจ แล้วมุ่งสู่ส่วนลึกของทะเลกัน" "แด่เหล่าทวยเทพผู้ล่วงลับ แด่เจ้านายเก่าของฉัน" "โปรดให้ฉันถักทอกระแสน้ำของมหาสมุทรที่แสนจะวุ่นวายนี้ลงบนแผนภูมิ" "เพื่อชี้นำดวงวิญญาณแต่ละดวง ให้กลับคืนสู่บ้านเกิดได้อย่างปลอดภัย" ทันทีที่เสียงเพลงสิ้นสุดลง นายเรือก็โห่ร้องขึ้นและออกเรือ เรือลำใหญ่ค่อย ๆ แล่นห่างออกจากท่าไปอย่างช้า ๆ เพื่อมุ่งไปยังจุดที่แสงตะวันยามเช้าส่องกระทบเกลียวคลื่น เป็นดั่งเช่นวันวานทุกวันที่ผ่านมา สิ่งนี้กลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวการแล่นเรือไปบนเกลียวคลื่นของนายเรือ |
บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: คลื่นยักษ์
 | Name | บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: คลื่นยักษ์ |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, บันทึกแห่งเกลียวคลื่น | |
| Rarity | | |
| Description | ในบทเพลงที่ไม่มีที่สิ้นสุดนั้น กัปตันต่อสู้กับศัตรูแห่งโชคชะตาจนวินาทีสุดท้าย |
| -คลื่นที่โหมกระหน่ำ- "ร่วมทางกับฉันเพื่อเข้าไปในใจกลางของพายุ ฟังเสียงงึมงำของทะเลอันมืดดำนั่นด้วยกัน" "จนกว่ากระแสลมทะเลจะเป็นใจ แล่นเข้าไปอย่างช้า ๆ ในห้วงน้ำที่หมุนวน" "ฉันได้ยินเสียงละเมอของเจ้านายเก่า อวยพรแด่ผู้สืบทอดของเธอ:" "โปรดให้พวกเขารอดพ้นจากการเต้นรำอย่างบ้าคลั่งของพายุและกระแสน้ำวน" "ทำให้รังของอสูรทะเลสั่นคลอนไปถึงฉมวกของเหล่าผู้กล้า" ท่ามกลางพายุที่โหมกระหน่ำปานจะพลิกฟ้าดิน บทเพลงเรืออันแสนนิรันดร์ยังคงขับขานต่อไป เสียงของหญิงสาวผสานเข้ากับคลื่นที่รุนแรง คอยชี้นำนายเรือให้หลีกเลี่ยงกระแสน้ำอันดำมืดที่แสนอันตราย และพุ่งเข้าไปยังใจกลางพายุที่ซึ่งอสูรทะเลทำให้ปั่นป่วน ทะลุผ่านวังวนของน้ำ ท่ามกลางสายฟ้าและกระแสลมที่ซัดผ่านไปมา เรือลำใหญ่บุกทะลวงเข้าไปยังบริเวณที่ถูกอสูรยักษ์ทำลาย ภายใต้สายฟ้าฟาดสว่างไสว นายเรือเงื้อดาบใหญ่ขึ้นอย่างไม่เกรงกลัว มองตามสายตาของนายเรือไป เหล่าลูกเรือถึงได้สังเกตเห็นเงาดำมืดที่แสงของสายฟ้าสาดส่องไปไม่ถึงท่ามกลางหมู่เมฆสีดำทะมึน นั่นคือร่างขนาดมหึมาที่อยู่ไกลออกไป เมื่อเทียบกับความน่ากลัวของเงาที่อยู่ในใจกลางของน้ำวนแล้ว โครงกระดูกของอสูรที่ถูกประดับอยู่บนเรือก็เป็นเหมือนลูกน้อยของมันเท่านั้น ราวกับว่าจะระบายความกลัวและความหลงผิดทั้งหมดของมนุษย์ไปยังร่างยักษ์ราวกับกำแพงขนาดมหึมาของอสูร ด้วยคำสั่งของนายเรือ หน้าไม้ขนาดใหญ่ของเรือก็ถูกใช้กระหน่ำยิงออกไปอย่างไม่หยุดยั้ง กระสุนหินขนาดใหญ่และฉมวกได้ทิ้งรอยแผลที่น่าหวาดกลัวไว้บนร่างของอสูร อสูรยักษ์ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดและทำให้เกิดคลื่นยักษ์อันปั่นป่วนสีแดงฉาน จากนั้นก็ตบลงไปที่เรืออย่างรุนแรงจนแทบจะทำให้เรือขนาดใหญ่นั้นพลิกคว่ำ ดาดฟ้าเรือก็เต็มไปด้วยน้ำสีแดงจนยากที่จะเคลื่อนไหว เหล่าลูกเรือแช่ตัวอยู่ในกระแสน้ำที่ปั่นป่วนและส่งกลิ่นเน่าเหม็น สาปแช่งเทพมากมายแห่งธาตุทั้งหลาย ขว้างปาก้อนหินและหอกแหลมไปยังอสูรยักษ์อย่างเปล่าประโยชน์ไร้สาระ นายเรือผู้โหดเหี้ยมไม่เคยยอมแพ้ต่อความเกรงกลัวของศัตรูแห่งโชคชะตา ส่วนหญิงสาวบนกระโดงเรือก็ตอบสนองต่อเสียงคำรามของสัตว์ทะเลด้วยการร้องเพลง เรือลำใหญ่แล่นวนรอบอสูรยักษ์ไปตามกระแสน้ำเชี่ยวกราก ถูกโจมตีด้วยเขี้ยวอันแหลมคมและกรงเล็บที่เต็มไปด้วยพิษร้าย ใช้ทั้งการยิงกระสุนหินขนาดใหญ่, เขวี้ยงฉมวก, ขว้างปาก้อนหินและแม้แต่เลือดเนื้อของมนุษย์เพื่อระบายความกลัวและความโกรธเข้าใส่ ร่างกายของอสูรยักษ์เต็มไปด้วยบาดแผล หนวดและกรงเล็บของมันถูกตัดออกไปจนเกือบหมด เรือของนายเรือก็กลายเป็นเพียงเศษไม้ลอยอยู่บนน้ำ เสากระโดงหักไปแล้ว และครึ่งหนึ่งของปืนก็ใช้ไม่ได้ ลูกเรือครึ่งหนึ่งกลายเป็นอาหารในท้องอสูร แม้แต่ดาบอันล้ำค่าของนายเรือก็หักออกเป็นสองท่อน นี่เป็นการต่อสู้ที่ไม่มีทางชนะ เหมือนการต่อสู้ระหว่างเด็กที่ไปท้าทายผู้ใหญ่ร่างยักษ์ อสูรที่กำลังบาดเจ็บรู้ดีว่าศัตรูของมันหมดพิษสงแล้ว มันจึงว่ายขึ้นสู่ผิวน้ำ อ้าปากมหึมาที่เต็มไปด้วยเขี้ยวอันแหลมคมของมัน และกลืนเรือลำใหญ่ลำนั้นลงไปในคำเดียว |
บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: น้ำลง
 | Name | บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: น้ำลง |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, บันทึกแห่งเกลียวคลื่น | |
| Rarity | | |
| Description | เมื่อคลื่นลมสงบ เสียงลมทะเลก็เริ่มขับกล่อมบทเพลงกลับบ้านเกิด... |
| -น้ำลง- ในช่วงเวลาที่ดวงจันทร์ถูกเมฆดำบดบัง บทเพลงเรือไม่ได้แผ่วเบาลง พายุในทะเลสงบลง และเศษซากของเรือลำใหญ่ก็ลอยไปทางห้วงเหวในทะเลอย่างช้า ๆ ปากรูปเกลียวมหึมาของมันอ้ากว้าง มีเสียงครวญครางดังสนั่นมาจากส่วนลึกในร่างมัน อสูรพอใจกับเหยื่อของมันยิ่งนัก มันเปิดเปลือกตาที่มีหินและปะการังเกาะอยู่ เพราะต้องการจะเห็นวาระสุดท้ายของคู่ต่อสู้ของมัน แต่นี่เป็นการเปิดเผยจุดอ่อนของมันให้กับนายเรือผู้ใกล้ตาย เขาเห็นโอกาสอันดี และดวงตาคู่น้อยของเขายังมองเห็นหัวใจของอสูรที่มืดดำยิ่งกว่าห้วงเหวในทะเลลึก สายฟ้าเส้นสุดท้ายในพายุผ่าลงมา ท้องฟ้าสว่างวาบ กระโดงเรือถูกฟันเกลียวของอสูรตัดขาดเป็นสองท่อน และถูกบดให้เหลือเป็นเศษไม้ แม้แต่เสียงกรีดร้องของกระดูกงูก็ถูกกลบไปด้วยเสียงคลื่น จากนั้น ทุกอย่างกลับสู่ความมืดมิด...จนกระทั่งเสียงคำรามของอสูรร้ายดังก้องขึ้นเหนือผืนน้ำอีกครั้ง นายเรือใช้ดาบที่หักของเขาแทงเข้าไปในตาอสูรครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งทั่วร่างเขาเต็มไปด้วยพิษและคราบเลือด และดาบหักของเขาปักคาอยู่ในลูกตาของอสูร นายเรือถูกกรงเล็บแหลมคมจับนับครั้งไม่ถ้วน และในตอนที่ชีวิตของเขากำลังจะพบกับจุดจบ เขาก็ยังต่อสู้ด้วยหมัด ฟัน และเล็บของเขา ในช่วงเวลาที่เขากำลังจะถูกกรงเล็บอันแหลมคมของอสูรฉีกเป็นชิ้น ๆ... ท่วงทำนองเพลงเรือที่คุ้นหูก็ลอยมากับสายลม เจ้าอสูรหยุดชะงักไปชั่วขณะ "มาร้องขับขานบทเพลงแห่งท้องทะเลกับฉัน บทเพลงแห่งความปรีดา "เมื่อกระแสลมพัดมา ฉันก็รู้ว่าต้องจากเขาไป "ฉันได้ยินเสียงของกัปตัน เรียกให้ฉันกลับไป "โปรดจดจำฉันและกัปตันผู้สูญหายไว้ และร้องเพลงนี้อีกครั้ง "สักวันหนึ่ง คุณจะพบฉัน หลับใหลอยู่ในห้วงเหว... "...บางทีเมื่อนั้น คุณอาจถูกกระแสน้ำวนกลืนกินเช่นกัน" หนวดของอสูรทะเลชูขึ้นสูงจนดูคล้ายบัลลังก์ หญิงสาวผู้ร้องขับขานเพลงนอนหงายลง มันใช้หนวดของมันรัดตัวเธอไว้และใช้กรงเล็บอันแหลมคมแทงไปบนผิวหนังเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่เธอก็ยังร้องเพลงอำลาให้นายเรือ จากนั้น หญิงสาวก็ถูกอสูรลากลงไปใต้ทะเลอันดำมืด ในยุคที่มหาสมุทรถูกปกครองด้วยภัยพิบัติ มนุษย์เร่ร่อนต้องล้มตายรายวัน นายเรือตื่นขึ้นมาบนเรือพาณิชย์ที่ไม่รู้จัก เขาได้สูญเสียเรือของเขาและลูกเรือทั้งหมดไป เหลือเพียงร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผล ความฝันในวันวานของห้วงทะเลลึกและเพลงเรือ... "เมื่อกระแสลมและคลื่นเป็นใจ ฉันจะออกไปแก้แค้นให้เธอ สาวน้อยผู้หลงใหลไปกับเสียงคลื่น..." |
A lot of it, just check the leaks sub-editor or Google it