| items per Page |
|
| Table of Content |
| บันทึกดาบเดี่ยวแห่งเขาหวงซาน I |
| บันทึกดาบเดี่ยวแห่งเขาหวงซาน II |
| บันทึกดาบเดี่ยวแห่งเขาหวงซาน III |
| บันทึกดาบเดี่ยวแห่งเขาหวงซาน IV |
บันทึกดาบเดี่ยวแห่งเขาหวงซาน I
 | Name | บันทึกดาบเดี่ยวแห่งเขาหวงซาน I |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, Non-Codex Series, Tattered Paper | |
| Rarity |  | |
| Description | นวนิยายศิลปะการต่อสู้ที่ได้รับความนิยมมากใน Liyue ได้บอกเล่าเรื่องราวความรักและความแค้นที่เกิดขึ้นในโลกที่ไม่มีพลังงานธาตุและการเล่นแร่แปรธาตุ หนังสือเล่มนี้ได้บอกเล่าถึงจุดเริ่มต้นการแก้แค้นของ Jin ที่ 72 |
| แสงของดาบที่ตัดผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืน แม้แต่แสงดาวและแสงจันทร์ ก็ไม่สามารถเทียบความสว่างไสวของมันได้ เสียงแห่งสายลมหนาวจากเขาหวงซาน และเสียงลมฤดูใบไม้ร่วงที่พัดมาตามการร่ายรำของดาบ ลมฝนได้หยุดลงแล้ว มีนักเดินทางผู้หนึ่งเดินอยู่บนถนนเพียงลำพัง ชายคนนี้เกิดมามีหน้าตาแปลกประหลาด เครางอ จมูกเหมือนเหยี่ยว ตาเหมือนนกฮูก อีกทั้งยังมีรูปร่างที่ผอมโซเหมือนคนป่วยใกล้ตาย เขาเดินไปตามทางบนเขาหวงซาน ซึ่งมองยังไงก็ไม่เหมือนกับคน แต่เหมือนอสูรเสียมากกว่า เขาเดินอยู่บนถนนมาสามวัน หิวโซมาสามวัน และไม่ได้หลับได้นอนมาสามวันแล้ว สามวันก่อนเขายังมีชื่อเสียง ยังมีดาบอันเลื่องชื่อและยังโค่นอาจารย์ลงได้ แต่วันนี้กลับมีเพียงความทุกข์และความเศร้าเท่านั้นที่ร่วงหล่นจากหน้าผากของเขาพร้อมกับสายฝน และหยดลงบนถนนที่เต็มไปด้วยโคลน เมื่อสามวันก่อนนักดาบนิรนามและความแค้นของเขา ได้ทำให้อาจารย์และศิษย์น้องถูกสังหารและฝังไว้ในภูเขาหิมะ พายุหิมะที่พัดพาทำให้หิมะอาบไปด้วยเลือดสีแดงฉาน ตอนนี้เขามีชื่อใหม่ว่า...Jin ที่ 72 เพราะเขาเป็นผู้รอดชีวิตคนสุดท้ายในบรรดาสมาชิกทั้งเจ็ดสิบสองคนของสำนัก ———————— ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้ว ที่เสียงรถดังมาจากด้านหลัง Jin ที่ 72 ขยับไปข้างทางและพูดขึ้นว่า "รถคันนี้ไปหมู่บ้าน Tupi Village รึเปล่า?" คนขับรถโค้งตัวทักทายเล็กน้อยและพูดขึ้นว่า "รถบนถนนเส้นนี้มีรถแค่ไม่กี่คัน ที่ไม่ผ่านหมู่บ้าน Tupi Village" Jin ที่ 72 จึงถามอีกว่า "ไหน ๆ ก็ผ่านมาแล้ว รถของท่านยังรับคนได้อีกมั้ย?" คนขับรถตอบว่า "ได้น่ะได้ แต่ท่านยังไม่ได้ถามข้าเลยว่าเต็มใจจะรับรึเปล่า" Jin ที่ 72 ไม่เข้าใจ "ในเมื่อไปหมู่บ้าน Tupi Village เหมือนกัน ทำไมถึงไม่อยากรับล่ะ?" คนขับรถเอ่ยว่า "เพราะท่านไม่ใช่ข้า และข้าก็ไม่ใช่ท่านเช่นกัน" "ไร้สาระ" เมื่อพูดจบ ดาบก็ชักถูกออกมาจากฝัก คนขับแทบจะไม่รู้สึกถึงความหนาวเย็นที่ย่างกรายเข้ามา และยังไม่ทันจะได้ต่อสู้ดิ้นรน เขาก็ร่วงลงสู่พื้นและสิ้นลมหายใจเสียแล้ว Jin ที่ 72 เป็นคนแบบนี้ ถึงแม้จะต้องสูญเสียทุกอย่างไป จนหัวใจของเขาแข็งกระด้างและขาดสติ แต่เขาก็ยังเกลียดคนที่พูดเรื่องไร้สาระอย่างสุดใจ Jin ที่ 72 นั่งอยู่บนรถที่อาบไปด้วยเลือดและขับมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้าน Tupi Village |
บันทึกดาบเดี่ยวแห่งเขาหวงซาน II
 | Name | บันทึกดาบเดี่ยวแห่งเขาหวงซาน II |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Tattered Paper, Book, Non-Codex Series | |
| Rarity | | |
| Description | นวนิยายศิลปะการต่อสู้ที่ได้รับความนิยมมากใน Liyue ได้บอกเล่าเรื่องราวความรักและความแค้นที่เกิดขึ้นในโลกที่ไม่มีพลังงานธาตุและการเล่นแร่แปรธาตุ หนังสือเล่มนี้ได้บอกเล่าถึงการมาถึง Tupi Village เป็นครั้งแรกของ Jin ที่ 72 |
| ตำนานเล่าว่าในดินแดนอันไกลโพ้นนั้น คำว่า "Tupi" สองคำนี้หมายถึงการทำลายสิ่งที่เท็จและเอาความจริงออกมา หมู่บ้าน Tupi Village ตั้งอยู่ที่เชิงเขาหวงซาน และมีถนนเก่าแก่เพียงเส้นเดียวที่เชื่อมต่อกับโลกภายนอก นั่นก็คือเส้นทางที่ Jin ที่ 72 ใช้นั่นเอง ท้องฟ้ามืดครึ้ม ลมฝนส่งเสียงกู่ก้องคำราม Jin ที่ 72 ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่หมู่บ้าน Tupi Village บ่อยนัก แต่ตอนนี้เป็นเพราะความแค้น เขาจึงจำเป็นต้องไปหาหัวหน้าหมู่บ้าน รถได้ผ่านทางที่เต็มไปด้วยโคลนไปถึงยังเชิงเขาหวงซาน ฟ้ามืดสนิทแล้ว เมฆดำปกคลุมดวงจันทร์ มีเพียงความมืดมิดที่ไม่มีสิ้นสุด Jin ที่ 72 ปล่อยตัวและใจหลอมรวมไปกับความมืดมิดนั้น ในคืนที่มืดมิดแสงจันทร์สาดส่องลงบนศีรษะของหัวหน้าหมู่บ้าน Tupi Village ไม่ใช่หมู่บ้านที่ใหญ่นัก ทว่าหัวหน้าหมู่บ้านนั้นไม่ใช่คนธรรมดา ไม่มีใครในหมู่บ้านรู้ที่มาของชื่อเขา และก็ไม่มีใครกล้าถามมาก่อน ผู้คนรู้เพียงว่า เขามีหนี้เลือดล้นพ้นตัว อดีตของเขาแดงก่ำเช่นเดียวดวงตาของเขา ดวงตาของเขาเป็นสีแดงสดและแหลมคมราวกับดาบที่สามารถแทงทะลุใจคนได้เสมอ ตัวเขาเองก็เหมือนกับของแหลมคมที่สามารถทิ่มแทงใจใครอย่างไร้ความปรานีได้ทุกเมื่อเช่นกัน "ถึงเวลาแล้ว" หัวหน้าหมู่บ้านส่ายหัวและพึมพำกับตัวเอง แสงจันทร์อันเย็นยะเยือกสาดส่องลงบนศีรษะของเขา ที่นอกคฤหาสน์ของหัวหน้าหมู่บ้าน อสูรร้ายตนหนึ่งกำลังแกว่งดาบที่เปื้อนเลือด จัดการกับลูกน้องของเขาทีละคน ๆ ถึงแม้ว่าจะกล่าวกันว่า Tupi Village เป็นที่ที่เต็มไปด้วยคนชั่วร้าย แต่เนื่องจากได้ทำข้อตกลงกับสำนักต่าง ๆ เอาไว้มากมาย จึงไม่มีใครกล้าบุกมาล้างแค้น แต่ Jin ที่ 72 ได้สูญเสียสำนักของตัวเองไปแล้ว เขาจึงไม่ถูกผูกมัดด้วยกฎเกณฑ์ใด ๆ อีก เขาเป็นเพียงอสูรผู้หิวโหยที่ถือดาบอันคมกริบ และกระหายเลือดของศัตรู เสียงลมฝนที่มาพร้อมกับเสียงของการสังหาร ฝนที่โหมกระหน่ำได้ชะล้างเลือดบนตัวดาบ แต่ในชั่วพริบตาก็มีเลือดสด ๆ อาบดาบอีกชั้น... นักดาบสีแดงเข้มเดินอยู่ท่ามกลางสายฝนสีแดง ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล แต่ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งเขาได้ เมื่อหมอกสีแดงจางหายไปท่ามกลางลมฝน นักดาบก็ได้เดินลุยโคลนมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ของหัวหน้าหมู่บ้าน ———————— เสียงเข่นฆ่าด้านนอกค่อย ๆ เงียบหายไป หัวหน้าหมู่บ้านยกแก้วเหล้าขึ้นแล้วสาดเหล้าไปในอากาศ อาจเพื่อเป็นการแสดงความเคารพต่อเพื่อนเก่าที่มาพร้อมกับรังสีอำมหิต หรือเพื่อบูชาจิตวิญญาณที่สกปรกของตัวเขาเอง เปิดประตูออกมาก็พบกับ Jin ที่ 72 ตัวเขาทั้งตัวเป็นเหมือนเงาสีแดงเข้ม ที่ตัดกับลมฝนสีเทาด้านนอก "หัวหน้าหมู่บ้าน ข้ามีเรื่องอยากจะถามเจ้า" "เจ้าฆ่าคนในหมู่บ้านไปมากมาย" "ไม่มากไม่น้อย สามร้อยหกสิบสองคนได้" หัวหน้าหมู่บ้านปิดปากสนิท สีหน้ายังคงไม่ไหวติง แต่เส้นเลือดบนหน้าผากกลับเผยให้เห็นท่าทีของเขา "โอ้ ยังมีสุนัขอีกตัวหนึ่ง" ในขณะที่พูดเงาสีแดงเข้มก็โยนบางสิ่งไปบนโต๊ะเหล้า มันคือกระดูกของสุนัขเฝ้าประตูที่ดูเหมือนจะต้มมาเป็นเวลานาน และถูกแทะกินซะจนหมดเกลี้ยง ในครึ่งชั่วโมงนี้ Jin ที่ 72 ไม่เพียงแต่จะคร่าชีวิตผู้คนในหมู่บ้านไปสามร้อยหกสิบสองคน แม้แต่สุนัขเฝ้าประตูก็ถูกเขาเอามาตุ๋นซุป ช่างโหดร้ายเหลือเกิน! ช่างเลือดเย็นเหลือเกิน! หัวหน้าหมู่บ้านโอดครวญด้วยความเจ็บปวดอย่างเหลืออดและได้ชักดาบออกมา |
บันทึกดาบเดี่ยวแห่งเขาหวงซาน III
 | Name | บันทึกดาบเดี่ยวแห่งเขาหวงซาน III |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Tattered Paper, Book, Non-Codex Series | |
| Rarity | | |
| Description | นวนิยายศิลปะการต่อสู้ที่ได้รับความนิยมมากใน Liyue ได้บอกเล่าเรื่องราวความรักและความแค้นที่เกิดขึ้นในโลกที่ไม่มีพลังงานธาตุและการเล่นแร่แปรธาตุ หนังสือเล่มนี้ได้บอกเล่าเรื่องราวการตัดสินของ Jin ที่ 72 กับหัวหน้าหมู่บ้าน Tupi Village |
| ฝนหยุดตกแล้ว แต่ฟ้ายังคงมืดครึ้ม Jin ที่ 72 ได้ข้อมูลของศัตรูจากปากของหัวหน้าหมู่บ้าน ตอนนี้หมู่บ้าน Tupi Village เหลือเพียงบ้านร้างที่ไม่มีเจ้าของและวิญญาณแค้น ไม่ บนโลกนี้ไม่มีวิญญาณ เพราะนี่คือโลกที่ไม่มีพลังธาตุ โดยธรรมชาติแล้วความทรงจำของคนตาย ไม่สามารถฟื้นคืนได้โดยอาศัยการประสานกันของธาตุ หัวหน้าหมู่บ้านเป็นคนที่รับมือได้ยาก ฝีดาบของเขาไวมากและได้ทิ้งบาดแผลที่ลึกถึงกระดูกไว้บนตัวของ Jin ที่ 72 มากมาย แต่น่าเสียดายที่หัวใจของเขาเต้นช้าเกินไป นี่คือโลกที่ปราศจากพลังธาตุ ตามธรรมชาติแล้ววิชาดาบไม่เคยมีพลังธาตุเสริม นักดาบใช้เพียงพลังกายในการต่อสู้เท่านั้น ไม่ใช่การควบคุมธาตุ เช่นเดียวกับแขนที่ควบคุมนิ้ว และหัวใจที่ควบคุมดวงตา นี่คือเคล็ดลับของอาวุธ "ดาบ" ในโลกนี้ หัวหน้าหมู่บ้านเป็นสุดยอดนักดาบมือไว แต่ไม่เคยเข้าใจถึงความสำคัญของ "หัวใจ" เพราะเพียงแค่ฝีดาบเดียว ศัตรูก็ล้มลงเสียแล้ว Jin ที่ 72 ทิ้งกระถางธูปที่อยู่ในมือ และพุ่งไปหาหัวหน้าหมู่บ้านที่บาดเจ็บอยู่ที่พื้น ปรากฏว่าหัวหน้าหมู่บ้านเปิดฉากฟาดดาบใส่ตัวนักดาบอย่างดุเดือด โดยคิดว่าคู่ต่อสู้คงรับมือได้ยาก แต่กลับไม่ทันได้สังเกตที่มือซ้ายของเขา... ทันใดนั้นเองหัวหน้าหมู่บ้าน Tupi Village ก็ถูกกระถางธูปทุบเข้าที่หน้าผาก เขากลิ้งอยู่หลายตลบและกระแทกเข้าที่กำแพง จนไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ "เจ้าคนเลวทราม..." แต่คนร้ายที่ถือกระถางธูปเปื้อนเลือดนั้นไม่ได้ตอบอะไร มีเพียงเสียงลมที่ตอบรับเขา "...คนที่เจ้าตามหาอยู่ในหมู่บ้านหลังเขาหวงซาน...ไปรนหาที่ตายเอาเองเถอะ..." คนร้ายจากไปแล้ว เหลือเพียงเสียงลมที่ขานรับเขา รวมถึงเสียงไฟที่ลุกโชนอยู่บนภูเขา |
บันทึกดาบเดี่ยวแห่งเขาหวงซาน IV
 | Name | บันทึกดาบเดี่ยวแห่งเขาหวงซาน IV |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Tattered Paper, Book, Non-Codex Series | |
| Rarity | | |
| Description | นวนิยายศิลปะการต่อสู้ที่ได้รับความนิยมมากใน Liyue ได้บอกเล่าเรื่องราวความรักและความแค้นที่เกิดขึ้นในโลกที่ไม่มีพลังงานธาตุและการเล่นแร่แปรธาตุ หนังสือเล่มนี้ได้บอกเล่าเรื่องราวการตกอยู่ในอันตรายของ Jin ที่ 72 เมื่อได้เข้าไปยังเขาหวงซานเป็นครั้งแรก |
| เมื่อสายรุ้งได้จางหายไป ในที่สุด Jin ที่ 72 ก็ออกจากหมู่บ้าน Tupi Village มุ่งหน้าไปยังเขาหวงซาน ตำนานเก่าแก่ในโลกได้เล่าว่า "เขาหวงซาน" นี้จักรพรรดิได้ใช้ดาบแกะสลักขึ้นมา ดังนั้นจึงยากมากที่จะปีนขึ้นไปได้ นอกจากนี้ชาวบ้านยังเล่าขานกันว่าที่เรียกว่าเขาหวงซาน เป็นเพราะเขาแห่งนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาของพระแม่ธรณี ดินจึงมีสภาพเป็นด่างจนไม่มีหญ้างอกขึ้นมาได้ เขาหวงซานเคยมีชื่อเสียงในด้านทรัพยากรแร่ทองและหยกที่อุดมสมบูรณ์ แต่หลังจากที่เกิดแผ่นดินไหว เหมืองก็ถูกทำลาย และคนงานทั้งหมดก็ถูกฝังอยู่ในนั้น จากนั้นมาก็ไม่มีใครคิดที่จะสร้างเหมืองขึ้นมาอีก และปล่อยให้อสูรร้าย และโจรซ่อนตัวอยู่ในถ้ำหินนั้น ในบรรดาอสูรร้ายและโจรนั้นมีศัตรูของ Jin ที่ 72 ซ่อนอยู่ นักดาบเดินตัวสั่นอย่างกะโผลกกะเผลก บาดแผลที่ได้รับจากการต่อสู้กับหัวหน้าหมู่บ้าน Tupi Village นั้นยังคงเป็นอุปสรรคต่อเดินเหินของเขา นักดาบรู้ว่าในเขาหวงซานแห่งนี้มีสายตาหลายคู่ที่จับจ้องเขาอยู่ และเหล่าอสูรได้กลิ่นเลือดจากบาดแผลบนตัวเขา ชีวิตที่เต็มไปด้วยการเข่นฆ่าและนองเลือดมานานหลายปีทำให้ Jin ที่ 72 มีประสาทสัมผัสที่ไวมาก Jin ที่ 72 รู้สึกว่าเขาหวงซานแห่งนี้แวบแรกดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไร แต่ทว่าคงได้วางแผนดักล้อมเขาเอาไว้หมดแล้ว โจรที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดรอให้เขาเข้าไปในโพรงหินแคบ ๆ อัดอยู่ในซอกหินแคบ ๆ หรือข้ามเหมืองที่ถล่ม เพื่อที่จะใช้ดาบอันแหลมคมจัดการเขาท่ามกลางความมืดนั้น แต่อย่างน้อยเมื่อมองจากภายนอกของภูเขาที่สูงชันแห่งนี้ ก็คงเพียงพอแล้วที่จะกลายเป็นที่ฝังศพของ Jin ที่ 72 นักดาบที่บาดเจ็บเดินกะโผลกกะเผลกไปตามทางแคบ ๆ บนหน้าผาอย่างยากลำบาก บางครั้งก็มีก้อนกรวดเล็ก ๆ หล่นลงมาจากเท้าของเขา ในขณะเดียวกันบนหน้าผาคดเคี้ยวที่มีต้นสนที่ตายแล้วนั้น ก็มีเงาสองร่างกำลังจ้องมองมาที่เขา "ที่เชิงเขานั้นเห็นได้ชัดว่าเขาเสียกำลังไปมาก ข้าว่าถ้าปล่อยให้เขาอยู่ในถนนบนเขาแบบนี้... เขาคงพลาดท่าตกลงเหวลงไปเองน่ะแหละ" หญิงแก่ที่ผอมติดกระดูกพูดเช่นนั้น เธอเหลือบมองไปข้าง ๆ ดวงตาสีครามของเธอเต็มไปด้วยความเย็นชา และแหลมคมราวกับงูพิษซ่อนอยู่ในซอกหิน "ไม่ได้!" ชายแก่ร่างอ้วนข้าง ๆ หญิงแก่ส่งเสียงดังราวกับระฆัง "ก่อนหน้านี้เขาได้ฆ่าคนในหมู่บ้าน Tupi Village ไปถึงสามร้อยหกสิบสามคน แม้แต่สุนัขเฝ้าประตูก็ยังเอาไปตุ๋นซุป..." "แม้จะได้รับบาดเจ็บจากฝีดาบของหัวหน้าหมู่บ้าน Tupi Village จนเดินเหินยากลำบาก แต่ก็ประมาทไม่ได้!" "เห้อออ..." เพียงพริบตาหญิงแก่ก็หายตัวไปจากป่าสนที่เหี่ยวเฉา เหลือไว้เพียงเสียงฮึดฮัดไม่พอใจ "......" ชายแก่จ้องมองนักดาบขาเป๋อยู่สักพัก ก่อนที่จะลูบพุงอ้วน ๆ ของเขาแล้วจากไปอย่างช้า ๆ ตลอดทางเขาไม่ได้สัมผัส หรือรบกวนกิ่งก้านของต้นสนเหี่ยวเฉา หรือหญ้าแห้งแม้แต่น้อยเลย ทันใดนั้นเมฆดำได้รวมตัวกันและฝนก็ตกลงมา ท่ามกลางสายฝนที่โปรยปราย Jin ที่ 72 ที่บาดเจ็บได้ใช้ดาบเป็นไม้เท้าและเดินเหินอย่างยากลำบาก แต่ในที่สุดเขาไม่อาจทนกับการสูญเสียเลือดและความหนาวเย็นได้อีกต่อไป เขาได้ล้มลงบนก้อนกรวดและเศษหิน ก่อนที่ความมืดจะกลืนกินทุกสิ่ง ก็มีชายกระโปรงสีฟ้าอ่อนสะบัดพลิ้วอยู่ตรงหน้าเขา... เป็นเหมือนภาพที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน |
she's electro and she throws hands! standards already met! 🗣🗣