| items per Page |
|
| Table of Content |
| กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา I |
| กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา II |
| กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา III |
| กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา IV |
| กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา |
กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา I
 | Name | กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา I |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Non-Codex Series, กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา I | |
| Rarity |  | |
| Description | กระดาษโน้ตที่พบในมิติลึกลับ จากเนื้อหาดูเหมือนจะเป็นไดอารี่ |
| จดหมายฉบับที่ 1: ข้าขอยืมกระดาษกับปากกาจากท่าน Boyang มาเขียนจดหมาย แต่กลับไม่รู้จะเขียนอะไรดี... หวังว่าคนที่บ้านจะสบายดีนะ ข้าคิดถึงลูกสาวจังเลย |
กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา II
 | Name | กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา II |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา I, Non-Codex Series | |
| Rarity | | |
| Description | กระดาษโน้ตที่พบในมิติลึกลับ จากเนื้อหาดูเหมือนจะเป็นไดอารี่ |
| จดหมายฉบับที่ 2: ข้าเขียนแทนพี่ Hulan หวังว่าครอบครัวของเขาจะสบายดีเช่นกัน ถ้าไม่เกิดเรื่องนี้ขึ้นซะก่อน ก็ว่าจะกลับไปฉลองเทศกาล Lantern Rite สักหน่อย |
กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา III
 | Name | กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา III |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา I, Non-Codex Series | |
| Rarity | | |
| Description | กระดาษโน้ตที่พบในมิติลึกลับ จากเนื้อหาดูเหมือนจะเป็นไดอารี่ |
| จดหมายฉบับที่ 3: ตอนนี้ก็น่าจะผ่านมาสิบกว่าวันแล้วที่พวกเราพลัดหลงกับพวก Boyang และยักษา แต่พรรคพวกที่อยู่ด้วยกันบอกว่าเพิ่งผ่านมาสามวันเท่านั้น... ข้าไม่รู้ว่าใครผิดใครถูก และไม่อยากจะเถียงด้วย ข้าอยากกลับบ้าน แต่ก็กลับไปไม่ได้ |
กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา IV
 | Name | กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา IV |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา I, Non-Codex Series | |
| Rarity | | |
| Description | กระดาษโน้ตที่พบในมิติลึกลับ จากเนื้อหาดูเหมือนจะเป็นไดอารี่ |
| จดหมายฉบับที่ 4: ตั้งแต่ออกมาลาดตระเวนกับพรรคพวก ก็ไม่รู้ว่าเราเดินมานานเท่าไหร่แล้ว แต่จากข้อมูลที่เราตรวจพบ เหล่าอสูรสูญเสียพลังไปหมดแล้ว และส่วนใหญ่ก็หายไปแล้วด้วย ครั้งนี้พวกเราได้รับชัยชนะครั้งใหญ่ เพียงแต่... ทุกคนไม่อาจกลับบ้านได้อีกต่อไปแล้ว ปีนี้ลูกสาวของ Hulan อายุได้ 2 ขวบแล้ว คุณยายของ Qingming ก็อายุมากแล้ว พวกเขาต่างก็เป็นห่วงที่บ้านมาก แม้ว่าข้าจะตัวคนเดียวไม่มีครอบครัวก็เถอะ... ไม่มีใครไม่อยากกลับบ้านหรอก แต่พวกเราที่อยู่ที่นี่ ต่างก็ถือเป็นครอบครัวเดียวกัน สถานที่แห่งนี้ลึกลับมาก ไม่รู้ว่าเพราะในใจเราคิดถึงบ้าน หรือว่าที่นี่มันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว... เมื่อลาดตระเวนมาถึงที่นี่ จะมองเห็นทิวทัศน์ที่มีเฉพาะที่บ้านเกิดเท่านั้น เมื่อก่อนเคยได้ยินคนเฒ่าคนแก่ที่บ้านพูดถึงเรื่องที่ชาว Liyue ขึ้นเขาไปขุดแร่ ว่าอย่างน้อยก็มีมานานหลายร้อยปีแล้ว แต่ที่นี่ก็ดูไม่เหมือนเหมืองแร่เลย ไม่แน่ว่า... ข้าที่โตมาในเขตเหมืองแร่อาจจะคิดถึงบ้านมากเกินไปก็ได้ เลยมองเห็นที่นี่กลายเป็นแบบนี้ อยากกลับบ้านชะมัด... |
กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา
 | Name | กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | กระดาษโน้ตไม่ทราบที่มา I, Non-Codex Series | |
| Rarity | | |
| Description | กระดาษโน้ตที่พบในมิติลึกลับ จากเนื้อหาดูเหมือนจะเป็นไดอารี่ |
| ข้อความที่ 1: ข้าชื่อ Boyang ข้าจะจดบันทึกทุกสิ่งที่รู้ไว้ในนี้ เพื่อให้ผู้คนรุ่นหลังที่ได้เห็นข้อความนี้ ได้รับรู้สิ่งต่าง ๆ ที่ข้าเคยได้ประสบพบเจอมา ข้อความที่ 2: ข้าและน้องชาย Rongzhao รับคำสั่งจาก Qixing ให้เร่งนำ Fantastic Compass ไปช่วยกองทหาร Millelith ที่ Chasm แต่ทว่าอสูรที่นี่ร้ายกาจมาก กลุ่มคนของเราบาดเจ็บสาหัส หากไม่ได้ยักษายื่นมือช่วยเหลือ ข้ากับน้องชายคงทิ้งชีวิตไว้ที่นั่นแล้ว ข้อความที่ 3: ยักษาตนนี้มีสี่กร ท่าทางคุ้มดีคุ้มร้าย แม้แต่ชื่อของตัวเองก็จำไม่ได้ ตอนที่คลุ้มคลั่ง เขามักจะเรียกคนรอบข้างว่า "Alatus", "Menogias" อะไรแบบนี้ พลังของเขาคือสายฟ้า ทั้งยังเก่งกาจห้าวหาญ ราวกับแม่ทัพใหญ่ในสมัยโบราณ พวกเราติดตามยักษาต่อสู้กับอสูรร้ายอยู่สิบกว่าวัน จนรอดออกมาได้ในที่สุด ข้อความที่ 4: งูมีจุดอ่อนอยู่ที่ตำแหน่งหลังหัวเจ็ดนิ้ว อสูรร้ายก็มีจุดอ่อนเช่นกัน ยักษาสังเกตเห็นจุดนี้ จึงได้วางแผนขึ้นมา ในสงครามครั้งก่อน พื้นดินของ Chasm พังถล่มจนเผยให้เห็นวังใต้ดินลึกลับขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างล่าง และจากที่สังเกตดูพบว่า เมื่ออสูรเข้าใกล้วังใต้ดินแห่งนี้ มันจะอ่อนแอลง พวกเราจึงคิดว่าบางทีใต้ดินอาจมีพลังบางอย่างที่สามารถควบคุมอสูรจาก Khaenri'ah ได้ ข้อความที่ 5: ...มีผู้คนล้มตายไปมากมายเกินไป ต้องรีบยุติการสู้รบโดยไวที่สุด ข้ากับ Rongzhao ตกลงกันว่าจะให้ข้าเป็นคนถือ Fantastic Compass และนำกองทหาร Millelith บางส่วนตามยักษาลงไปในวังใต้ดิน เราจะล่อพวกอสูรเข้าไปในส่วนที่ลึกที่สุดของวังใต้ดิน และข้ากับยักษาต้องช่วยกันผนึกจากข้างในให้สำเร็จโดยมี Rongzhao คอยสนับสนุนจากข้างนอกอีกที เพื่อให้มั่นใจว่าผนึกได้แน่นหนา ถ้าทำตามแผนนี้สำเร็จ ก็จะรักษาแนวรบของ Chasm ไว้ได้ เพียงแต่ข้า ยักษา และกองทหาร Millelith ที่ตามไปด้วยจะต้องติดอยู่ในวังใต้ดินก็เท่านั้น ...ถ้าทำสำเร็จจะเกิดผลดีอย่างยิ่ง ยังไงก็ต้องลองดู ข้อความที่ 6: เหล่าทหารตรวจสอบกันทั้งวันทั้งคืน จนแน่ใจว่าเมื่ออสูรเข้าไปในวังใต้ดิน พวกมันจะอ่อนแอลงมาก ราวกับถูกพลังบางอย่างกัดกร่อนอยู่ ...ทหารที่ได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้ บ้างก็สิ้นชีพ บ้างก็พลัดหลงกับกองทหาร และไม่กลับมาอีกเลย ...อสูรร้ายจะหายไปอย่างนี้หรือเปล่านะ? ข้อความที่ 7: ภายในวังใต้ดินนั้นแปลกประหลาดมาก ฝ่าย Liyue เหลือแค่ข้ากับยักษาเท่านั้นที่รอดชีวิต... ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว ยักษาบาดเจ็บสาหัส ทั้งยังสติฟั่นเฟือนอีก ดูท่าคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว แม้ว่าข้าจะยังมีสติอยู่ แต่ก็พร่าเลือนเต็มที ข้าไม่รู้ว่าตัวเองติดอยู่ใต้ดินมานานเท่าไหร่แล้ว ...ยักษาชวนข้าออกไปจากที่นี่ เพื่อกลับขึ้นไปข้างบน แต่เขาคงลืมไปแล้วว่า พวกเราถูกกำหนดแล้วว่าต้องอยู่ที่นี่ ข้อความที่ 8: วังใต้ดินแห่งนี้ราวกับมีชีวิต ตอนแรกที่เกิดรอยแยกบนพื้น พวกเรากระโดดลงสู่ใต้ดินเพื่อดำเนินการตามแผน และข้าเห็นตั้งแต่ตอนนั้นแล้วว่า รอยแยกมันค่อย ๆ สมานกันอย่างเงียบ ๆ แต่ข้าพูดมันออกไปไม่ได้ เพราะนั่นเป็นแผนเดียวที่เรามี ...ต่อให้โจมตีมัน รอยแยกที่เกิดขึ้นก็จะกลับมาสมานกันอยู่ดี บางทีก็เร็ว บางทีก็ช้า เอาแน่เอานอนไม่ได้ จากที่กล่าวมา การที่เผลอทำลายพื้นดินระหว่างต่อสู้ ก็เหมือนการทำลายเปลือกหุ้มของวังใต้ดินแห่งนี้? ...นี่เราหลงเข้าไปในท้องของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่มหึมา และกำลังถูกมันค่อย ๆ กลืนกินเข้าไปอย่างช้า ๆ อยู่หรือเปล่ากันนะ ข้อความที่ 9: อสูรร้ายน่าจะตายหมดแล้วล่ะ ในที่สุดพวกเราก็กำจัดพวกมันได้สำเร็จ ...ข้าเดินไปหลายเส้นทาง แต่ก็หาทางออกไปไม่เจอเลย ...ยักษาตายแล้ว มีข้าเหลือรอดอยู่แค่คนเดียว ...ข้าเห็นครอบครัว เห็นภรรยา และลูก... พวกเขาเดินทะลุผ่านข้า แล้วหายไป ...บางทีข้าอาจเสียสติไปแล้วก็ได้! ไม่งั้นจะเห็นครอบครัวที่อยู่ไกลถึงท่าเรือ Liyue ได้ยังไง?... อยากกลับบ้านชะมัด... ข้ายังมีโอกาสจะได้ออกไปอีกไหมนะ? ข้อความที่ 10: ...Rongzhao บางครั้งข้าก็รู้สึกแค้นเคืองเจ้า ทำไมถึงไม่เป็นเจ้าที่ต้องทรมานอยู่ที่นี่ แต่ว่า Rongzhao... ในฐานะพี่ชายของเจ้า ข้าดีใจเหลือเกินที่ทำให้เจ้ารอดชีวิตไปได้... ข้าเหนื่อยจัง... คิดอะไรไม่ออกแล้ว... |
A lot of it, just check the leaks sub-editor or Google it