สคริปต์ “Mushounin”

IconNameRarityFamily
สคริปต์
สคริปต์ "Mushounin"1
Rarstr
Non-Codex Series, สคริปต์ "Mushounin"
สคริปต์
สคริปต์ "Mushounin"1
Rarstr
สคริปต์ "Mushounin", Non-Codex Series
สคริปต์
สคริปต์ "Mushounin"1
Rarstr
สคริปต์ "Mushounin", Non-Codex Series
items per Page
PrevNext
Table of Content
สคริปต์ "Mushounin"
สคริปต์ "Mushounin"
สคริปต์ "Mushounin"

สคริปต์ "Mushounin"

สคริปต์
สคริปต์ Nameสคริปต์ "Mushounin"
Type (Ingame)ไอเทมเควสต์
FamilyNon-Codex Series, สคริปต์ "Mushounin"
RarityRaritystr
Descriptionสคริปต์ภาพยนตร์ที่ Xavier เขียนติดต่อกันมาหลายคืน ซึ่งหนากว่าสคริปต์ภาพยนตร์เล่มก่อนมาก ในมือของคุณนั่นเป็นแค่ส่วนขององก์ที่หนึ่งเท่านั้น
พอผู้คนมีเป้าหมาย จะสามารถระเบิดความมุ่งมั่นอันน่าสะพรึงกลัวออกมาได้จริง ๆ
องก์ที่ 1
ตัวละครที่ออกฉาก: Kurotani Seishimaru ({NICKNAME}), Wakayama Keisuke (Sasano) และ Yano Machiko (Koharu)
ฉากด้านใน ภัตตาคารที่ Seishimaru และ Keisuke ไปบ่อย ๆ

Wakayama Keisuke: Seishimaru ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ
Wakayama Keisuke: ฉันได้ยินมาว่า เรื่องต่าง ๆ ของตระกูล Kurotani ในตอนนี้มี{M#นาย}{F#เธอ}เป็นผู้ดูแลอยู่
Wakayama Keisuke: ดูเหมือนเรื่องเหล่านั้นจะได้รับการคลี่คลายสักทีนะ
Wakayama Keisuke: ท่าน Kurotani กับภรรยาได้จากไปแล้ว
Wakayama Keisuke: {M#นาย}{F#เธอ}ในฐานะ{M#ลูกชาย}{F#ลูกสาว}คนโตจึงต้องรับผิดชอบในการสืบทอดตำแหน่งต่อไป
Wakayama Keisuke: นายท่านและภรรยาเองก็คงรู้สึกยินดีด้วยแน่ ๆ
Kurotani Seishimaru: ยังไม่ทันแก้แค้น ทุกอย่างก็คลี่คลายแล้วงั้นเหรอ?
Wakayama Keisuke: นี่{M#นาย}{F#เธอ}? {M#นาย}{F#เธอ}คิดจะแก้แค้นงั้นเหรอ?
Wakayama Keisuke: พวกเราก็ไม่ใช่เด็ก ๆ กันแล้วนะ ทำไม{M#นาย}{F#เธอ}ยังทำตัวใจร้อนเหมือนกับตอนเด็ก ๆ อีกล่ะ?
Wakayama Keisuke: เห้อ ดูจากความสามารถของท่าน Kurotani แล้ว เรื่องการสอบสวนไม่เอาถ่านไม่น่าเกิดขึ้นได้
Wakayama Keisuke: แต่ท่านก็บอกว่ายินดีรับผิดและถูกลงโทษ
Wakayama Keisuke: การพิจารณาโทษของเหล่าเบื้องบนจะต้องรุนแรงอย่างแน่นอน...
Wakayama Keisuke: แต่ท่าน Kurotani ก็เป็นคนร้องขอด้วยตัวเอง คงมีเบื้องลึกเบื้องหลังอะไรแฝงอยู่แหละ
Wakayama Keisuke: Kurotani และ Wakayama ต่างก็เป็นตระกูลที่มีหน้ามีตา
Wakayama Keisuke: จึงต้องแบกรับชื่อเสียงของตระกูลไว้ และตัว{M#นาย}{F#เธอ}เองก็เป็นซามูไรที่ภักดี ต่างกับโรนิน Nobushi ที่พเนจรไปทั่วทุกสารทิศ
Wakayama Keisuke: ต่อให้โกรธแค่ไหน ก็ต้องอดทนอดกลั้น จะแก้แค้นไม่ได้เด็ดขาด
Kurotani Seishimaru: สิ่งที่ไม่ชอบมาพากลที่สุดก็คือลูกน้องบางคนของท่านผู้ใหญ่เบื้องบน!
Kurotani Seishimaru: หลังจากที่ท่านพ่อเสีย พวกเขาต่างก็แสดงออกถึงความปลาบปลื้มใจในทันที
Wakayama Keisuke: นี่{M#นาย}{F#เธอ}กำลังถูกความโกรธครอบงำทุกอย่าง แล้วพาลไปถึงผู้คนที่ไม่เกี่ยวข้องอยู่นะ ใจเย็นก่อนสิ!
Seishimaru มองไปนอกประตู
Kurotani Seishimaru: คนที่แอบฟังอยู่ข้างนอกน่ะ เข้ามาสิ
Wakayama Keisuke: เธอเป็นใคร ใครสั่งให้เธอมาแอบฟัง?
Machiko ปรากฏตัวออกมา
Yano Machiko: นายท่านซามูไร ฉะ... ฉันชื่อ Machiko เป็นคนขายน้ำชา
Yano Machiko: ฉันไม่ได้มีเจตนามาแอบฟังนะ
Yano Machiko: Seishimaru ช่วยชีวิตฉันเมื่อวานนี้ แต่{M#เขา}{F#เธอ}ไม่รับทั้งข้าวสารและเงินตรา
Yano Machiko: ฉันไม่ได้มีเจตนาไม่ดี ฉันแค่อยากมาตอบแทน{M#เขา}{F#เธอ} แล้วกลับไปขายน้ำชาต่อก็เท่านั้น
Keisuke มองไปที่ Seishimaru และ Seishimaru ก็พยักหน้า
Wakayama Keisuke: นี่เธอ... ช่างเถอะ ก็แค่หญิงสาวขายน้ำชา จะไม่รู้มารยาทก็เป็นเรื่องปกติ
Wakayama Keisuke: ท่าน Seishimaru ผู้นี้มีนามสกุลว่า Kurotani ต่อไปต้องเรียกว่าท่าน Kurotani นะ
Wakayama Keisuke: ฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องดีนะ ตอนนี้ตระกูล Kurotani กำลังต้องการคนพอดี
Wakayama Keisuke: เธอไม่ต้องขายน้ำชาแล้วล่ะ มาติดตามท่าน Kurotani ซะ
Yano Machiko: ฉันไม่เรียก{M#เขา}{F#เธอ}ว่าท่าน Kurotani หรอก เรียก Seishimaru น่าฟังกว่าตั้งเยอะ
Yano Machiko: ถ้าได้กินอิ่ม... หึ! ติดตาม Seishimaru ก็ได้
Wakayama Keisuke: ...ตามใจพวกเธอละกัน Seishimaru ในเมื่อท่าน Kurotani ไม่อยู่แล้ว...
Wakayama Keisuke: {M#นาย}{F#เธอ}ก็คือผู้นำตระกูลของรุ่นนี้ อย่าได้ทำเรื่องโง่เขลาเชียวล่ะ
Wakayama Keisuke: ถ้า{M#นาย}{F#เธอ}ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามอารมณ์ เฮ้อ... เอาเป็นว่า สิ่งสำคัญคือชื่อเสียงของตระกูล ซึ่งจะตัดขาดไม่ได้
Kurotani Seishimaru: ยังไงคนที่ตายก็ไม่ใช่พ่อแม่บุญธรรมของเธอซะหน่อย
Wakayama Keisuke: เจ้าคนสมองทึ่ม! ทำไมไม่หัดรับฟังอะไรบ้างนะ?
Wakayama Keisuke: ฉันขอถาม{M#นาย}{F#เธอ}หน่อย {M#นาย}{F#เธอ}ตั้งใจจะไม่แยแสตระกูลแล้วใช่มั้ย ถึงคิดจะหันดาบเข้าหาคนของผู้ใหญ่เบื้องบน?
Wakayama Keisuke: ทำให้เบื้องบนต้องอับอาย หนำซ้ำยังนำความหายนะมาสู่ครอบครัว?
Seishimaru ยังคงเงียบขรึมต่อไป
Wakayama Keisuke: ดี ดีมาก เห็นทีถ้าทำให้{M#นาย}{F#เธอ}หายโกรธไม่ได้ ทุกคนคงไม่ได้สงบสุขกันแน่
Wakayama Keisuke: ยังไงการเกลี้ยกล่อมของฉันก็ไม่เป็นผล งั้นฉันก็จะบอกกับ{M#นาย}{F#เธอ}ตามตรงเลยละกัน:
Wakayama Keisuke: หลังจากที่ผู้นำคนก่อนเสียชีวิตไป ฉัน Wakayama Keisuke ผู้นี้ก็ได้รับหน้าที่เป็นผู้นำตระกูล Wakayama
Wakayama Keisuke: และในตอนที่ท่าน Kurotani ขอรับโทษประหารนั้น ผู้ที่ทำการลงมือก็คือผู้นำคนก่อน
Wakayama Keisuke: ฉันทราบเป็นอย่างดีว่าผู้นำคนก่อนรู้สึกผิดต่อตระกูล Kurotani อีกอย่างเราทั้งสองก็มีมิตรไมตรีที่ดีต่อกัน...
Wakayama Keisuke: แม้จะบอกว่าเรื่องตัดสินโทษประหารเป็นเรื่องของทางการ แต่ฉันก็อยากดูแลตระกูลของ{M#นาย}{F#เธอ}ให้มากกว่านี้...
Wakayama Keisuke: ถ้า{M#นาย}{F#เธอ}ยืนหยัดว่าจะแก้แค้นให้ได้ พ่อของฉันก็ตายจากไปแล้ว
Wakayama Keisuke: งั้นหนี้ของพ่อในครั้งนี้ฉันจะชดใช้ให้เอง {M#นาย}{F#เธอ}มาแก้แค้นกับฉันเลยละกัน กล้ามั้ยล่ะ?
Wakayama Keisuke: อะไรกัน แค่เพราะเราเป็นเพื่อนกัน ก็ลังเลแล้วรึไง?
Wakayama Keisuke: ความมุ่งมั่นของ{M#นาย}{F#เธอ}มันก็แค่นี้เอง {M#นาย}{F#เธอ}ไม่พร้อมที่จะตัดญาติขาดมิตรเพื่อล้างแค้นเลยด้วยซ้ำ!
Kurotani Seishimaru: จริง ๆ แล้วฉันก็ไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ที่แม่ให้กำเนิดมา ดังนั้นเรื่องชื่อเสียงตระกูลอะไรนั่นไม่มีความหมายอะไรกับฉันหรอก
Kurotani Seishimaru: อีกอย่าง ชีวิตของพ่อแม่ฉันยังมีค่าน้อยไปกว่าชื่อของตระกูล Kurotani อีกรึไง?
Kurotani Seishimaru: มาสัมผัสความสำนึกของฉันหน่อยเป็นไง ชักดาบออกมา!
Kurotani Seishimaru: แล้วก็ Temari ที่อยู่โต๊ะถัดไปด้วย เอาพวกมันมาวางไว้บนโต๊ะซะ
Seishimaru หลับตาลง
Kurotani Seishimaru: ฉันจะหลับตารอจนกว่าเธอจะวางเสร็จ พอวางเสร็จ ฉันจะยื่นนิ้วออกไป
Kurotani Seishimaru: ถ้าชี้ไปที่ดาบ งั้นเราก็ใช้ดาบมาดวลกัน ถ้าชี้ไปที่ Temari ฉันก็จะตัดขาดความสัมพันธ์ของเรา
Kurotani Seishimaru: ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามลิขิตฟ้าละกัน
Wakayama Keisuke: ฮึ่ม ก็เอาเถอะ
ดาบอยู่ทางซ้ายมือของ Seishimaru ส่วน Temari อยู่ทางขวามือของ Seishimaru... Seishimaru หลับตาลง ชี้นิ้วไปทางซ้าย แล้วก็ลืมตาขึ้น
Kurotani Seishimaru: ดูเหมือนทุกอย่างได้ถูกลิขิตไว้แล้ว ฉันจะใช้ทั้งชีวิตเพื่อแก้แค้นเธอ จนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่ง
Wakayama Keisuke: ในเมื่อ{M#นาย}{F#เธอ}ตัดสินใจแล้ว งั้นฉันก็ควรจะดึงความองอาจของตัวเองออกมา
Wakayama Keisuke: สิ่งที่ฉันได้พูดไปแล้ว ฉันจะทำให้ถึงที่สุด แล้วฉันจะรอการมาของ{M#นาย}{F#เธอ}
Wakayama Keisuke เดินจากไป

สคริปต์ "Mushounin"

สคริปต์
สคริปต์ Nameสคริปต์ "Mushounin"
Type (Ingame)ไอเทมเควสต์
Familyสคริปต์ "Mushounin", Non-Codex Series
RarityRaritystr
Descriptionสคริปต์ภาพยนตร์ที่ Xavier เขียนติดต่อกันมาหลายคืน ซึ่งหนากว่าสคริปต์ภาพยนตร์เล่มก่อนมาก ในมือของคุณนั่นเป็นแค่ส่วนขององก์ที่หนึ่งและองค์ที่สองเท่านั้น
พอผู้คนมีเป้าหมาย จะสามารถระเบิดความมุ่งมั่นอันน่าสะพรึงกลัวออกมาได้จริง ๆ
องก์ที่ 1
ตัวละครที่ออกฉาก: Kurotani Seishimaru ({NICKNAME}), Wakayama Keisuke (Sasano) และ Yano Machiko (Koharu)
ฉากด้านใน ภัตตาคารที่ Seishimaru และ Keisuke ไปบ่อย ๆ

Wakayama Keisuke: Seishimaru ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ
Wakayama Keisuke: ฉันได้ยินมาว่า เรื่องต่าง ๆ ของตระกูล Kurotani ในตอนนี้มี{M#นาย}{F#เธอ}เป็นผู้ดูแลอยู่
Wakayama Keisuke: ดูเหมือนเรื่องเหล่านั้นจะได้รับการคลี่คลายสักทีนะ
Wakayama Keisuke: ท่าน Kurotani กับภรรยาได้จากไปแล้ว
Wakayama Keisuke: {M#นาย}{F#เธอ}ในฐานะ{M#ลูกชาย}{F#ลูกสาว}คนโตจึงต้องรับผิดชอบในการสืบทอดตำแหน่งต่อไป
Wakayama Keisuke: นายท่านและภรรยาเองก็คงรู้สึกยินดีด้วยแน่ ๆ
Kurotani Seishimaru: ยังไม่ทันแก้แค้น ทุกอย่างก็คลี่คลายแล้วงั้นเหรอ?
Wakayama Keisuke: นี่{M#นาย}{F#เธอ}? {M#นาย}{F#เธอ}คิดจะแก้แค้นงั้นเหรอ?
Wakayama Keisuke: พวกเราก็ไม่ใช่เด็ก ๆ กันแล้วนะ ทำไม{M#นาย}{F#เธอ}ยังทำตัวใจร้อนเหมือนกับตอนเด็ก ๆ อีกล่ะ?
Wakayama Keisuke: เห้อ ดูจากความสามารถของท่าน Kurotani แล้ว เรื่องการสอบสวนไม่เอาถ่านไม่น่าเกิดขึ้นได้
Wakayama Keisuke: แต่ท่านก็บอกว่ายินดีรับผิดและถูกลงโทษ
Wakayama Keisuke: การพิจารณาโทษของเหล่าเบื้องบนจะต้องรุนแรงอย่างแน่นอน...
Wakayama Keisuke: แต่ท่าน Kurotani ก็เป็นคนร้องขอด้วยตัวเอง คงมีเบื้องลึกเบื้องหลังอะไรแฝงอยู่แหละ
Wakayama Keisuke: Kurotani และ Wakayama ต่างก็เป็นตระกูลที่มีหน้ามีตา
Wakayama Keisuke: จึงต้องแบกรับชื่อเสียงของตระกูลไว้ และตัว{M#นาย}{F#เธอ}เองก็เป็นซามูไรที่ภักดี ต่างกับโรนิน Nobushi ที่พเนจรไปทั่วทุกสารทิศ
Wakayama Keisuke: ต่อให้โกรธแค่ไหน ก็ต้องอดทนอดกลั้น จะแก้แค้นไม่ได้เด็ดขาด
Kurotani Seishimaru: สิ่งที่ไม่ชอบมาพากลที่สุดก็คือลูกน้องบางคนของท่านผู้ใหญ่เบื้องบน!
Kurotani Seishimaru: หลังจากที่ท่านพ่อเสีย พวกเขาต่างก็แสดงออกถึงความปลาบปลื้มใจในทันที
Wakayama Keisuke: นี่{M#นาย}{F#เธอ}กำลังถูกความโกรธครอบงำทุกอย่าง แล้วพาลไปถึงผู้คนที่ไม่เกี่ยวข้องอยู่นะ ใจเย็นก่อนสิ!
Seishimaru มองไปนอกประตู
Kurotani Seishimaru: คนที่แอบฟังอยู่ข้างนอกน่ะ เข้ามาสิ
Wakayama Keisuke: เธอเป็นใคร ใครสั่งให้เธอมาแอบฟัง?
Machiko ปรากฏตัวออกมา
Yano Machiko: นายท่านซามูไร ฉะ... ฉันชื่อ Machiko เป็นคนขายน้ำชา
Yano Machiko: ฉันไม่ได้มีเจตนามาแอบฟังนะ
Yano Machiko: Seishimaru ช่วยชีวิตฉันเมื่อวานนี้ แต่{M#เขา}{F#เธอ}ไม่รับทั้งข้าวสารและเงินตรา
Yano Machiko: ฉันไม่ได้มีเจตนาไม่ดี ฉันแค่อยากมาตอบแทน{M#เขา}{F#เธอ} แล้วกลับไปขายน้ำชาต่อก็เท่านั้น
Keisuke มองไปที่ Seishimaru และ Seishimaru ก็พยักหน้า
Wakayama Keisuke: นี่เธอ... ช่างเถอะ ก็แค่หญิงสาวขายน้ำชา จะไม่รู้มารยาทก็เป็นเรื่องปกติ
Wakayama Keisuke: ท่าน Seishimaru ผู้นี้มีนามสกุลว่า Kurotani ต่อไปต้องเรียกว่าท่าน Kurotani นะ
Wakayama Keisuke: ฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องดีนะ ตอนนี้ตระกูล Kurotani กำลังต้องการคนพอดี
Wakayama Keisuke: เธอไม่ต้องขายน้ำชาแล้วล่ะ มาติดตามท่าน Kurotani ซะ
Yano Machiko: ฉันไม่เรียก{M#เขา}{F#เธอ}ว่าท่าน Kurotani หรอก เรียก Seishimaru น่าฟังกว่าตั้งเยอะ
Yano Machiko: ถ้าได้กินอิ่ม... หึ! ติดตาม Seishimaru ก็ได้
Wakayama Keisuke: ...ตามใจพวกเธอละกัน Seishimaru ในเมื่อท่าน Kurotani ไม่อยู่แล้ว...
Wakayama Keisuke: {M#นาย}{F#เธอ}ก็คือผู้นำตระกูลของรุ่นนี้ อย่าได้ทำเรื่องโง่เขลาเชียวล่ะ
Wakayama Keisuke: ถ้า{M#นาย}{F#เธอ}ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามอารมณ์ เฮ้อ... เอาเป็นว่า สิ่งสำคัญคือชื่อเสียงของตระกูล ซึ่งจะตัดขาดไม่ได้
Kurotani Seishimaru: ยังไงคนที่ตายก็ไม่ใช่พ่อแม่บุญธรรมของเธอซะหน่อย
Wakayama Keisuke: เจ้าคนสมองทึ่ม! ทำไมไม่หัดรับฟังอะไรบ้างนะ?
Wakayama Keisuke: ฉันขอถาม{M#นาย}{F#เธอ}หน่อย {M#นาย}{F#เธอ}ตั้งใจจะไม่แยแสตระกูลแล้วใช่มั้ย ถึงคิดจะหันดาบเข้าหาคนของผู้ใหญ่เบื้องบน?
Wakayama Keisuke: ทำให้เบื้องบนต้องอับอาย หนำซ้ำยังนำความหายนะมาสู่ครอบครัว?
Seishimaru ยังคงเงียบขรึมต่อไป
Wakayama Keisuke: ดี ดีมาก เห็นทีถ้าทำให้{M#นาย}{F#เธอ}หายโกรธไม่ได้ ทุกคนคงไม่ได้สงบสุขกันแน่
Wakayama Keisuke: ยังไงการเกลี้ยกล่อมของฉันก็ไม่เป็นผล งั้นฉันก็จะบอกกับ{M#นาย}{F#เธอ}ตามตรงเลยละกัน:
Wakayama Keisuke: หลังจากที่ผู้นำคนก่อนเสียชีวิตไป ฉัน Wakayama Keisuke ผู้นี้ก็ได้รับหน้าที่เป็นผู้นำตระกูล Wakayama
Wakayama Keisuke: และในตอนที่ท่าน Kurotani ขอรับโทษประหารนั้น ผู้ที่ทำการลงมือก็คือผู้นำคนก่อน
Wakayama Keisuke: ฉันทราบเป็นอย่างดีว่าผู้นำคนก่อนรู้สึกผิดต่อตระกูล Kurotani อีกอย่างเราทั้งสองก็มีมิตรไมตรีที่ดีต่อกัน...
Wakayama Keisuke: แม้จะบอกว่าเรื่องตัดสินโทษประหารเป็นเรื่องของทางการ แต่ฉันก็อยากดูแลตระกูลของ{M#นาย}{F#เธอ}ให้มากกว่านี้...
Wakayama Keisuke: ถ้า{M#นาย}{F#เธอ}ยืนหยัดว่าจะแก้แค้นให้ได้ พ่อของฉันก็ตายจากไปแล้ว
Wakayama Keisuke: งั้นหนี้ของพ่อในครั้งนี้ฉันจะชดใช้ให้เอง {M#นาย}{F#เธอ}มาแก้แค้นกับฉันเลยละกัน กล้ามั้ยล่ะ?
Wakayama Keisuke: อะไรกัน แค่เพราะเราเป็นเพื่อนกัน ก็ลังเลแล้วรึไง?
Wakayama Keisuke: ความมุ่งมั่นของ{M#นาย}{F#เธอ}มันก็แค่นี้เอง {M#นาย}{F#เธอ}ไม่พร้อมที่จะตัดญาติขาดมิตรเพื่อล้างแค้นเลยด้วยซ้ำ!
Kurotani Seishimaru: จริง ๆ แล้วฉันก็ไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ที่แม่ให้กำเนิดมา ดังนั้นเรื่องชื่อเสียงตระกูลอะไรนั่นไม่มีความหมายอะไรกับฉันหรอก
Kurotani Seishimaru: อีกอย่าง ชีวิตของพ่อแม่ฉันยังมีค่าน้อยไปกว่าชื่อของตระกูล Kurotani อีกรึไง?
Kurotani Seishimaru: มาสัมผัสความสำนึกของฉันหน่อยเป็นไง ชักดาบออกมา!
Kurotani Seishimaru: แล้วก็ Temari ที่อยู่โต๊ะถัดไปด้วย เอาพวกมันมาวางไว้บนโต๊ะซะ
Seishimaru หลับตาลง
Kurotani Seishimaru: ฉันจะหลับตารอจนกว่าเธอจะวางเสร็จ พอวางเสร็จ ฉันจะยื่นนิ้วออกไป
Kurotani Seishimaru: ถ้าชี้ไปที่ดาบ งั้นเราก็ใช้ดาบมาดวลกัน ถ้าชี้ไปที่ Temari ฉันก็จะตัดขาดความสัมพันธ์ของเรา
Kurotani Seishimaru: ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามลิขิตฟ้าละกัน
Wakayama Keisuke: ฮึ่ม ก็เอาเถอะ
ดาบอยู่ทางซ้ายมือของ Seishimaru ส่วน Temari อยู่ทางขวามือของ Seishimaru... Seishimaru หลับตาลง ชี้นิ้วไปทางซ้าย แล้วก็ลืมตาขึ้น
Kurotani Seishimaru: ดูเหมือนทุกอย่างได้ถูกลิขิตไว้แล้ว ฉันจะใช้ทั้งชีวิตเพื่อแก้แค้นเธอ จนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่ง
Wakayama Keisuke: ในเมื่อ{M#นาย}{F#เธอ}ตัดสินใจแล้ว งั้นฉันก็ควรจะดึงความองอาจของตัวเองออกมา
Wakayama Keisuke: สิ่งที่ฉันได้พูดไปแล้ว ฉันจะทำให้ถึงที่สุด แล้วฉันจะรอการมาของ{M#นาย}{F#เธอ}
Wakayama Keisuke เดินจากไป

องก์ที่ 2
ตัวละครที่ออกฉาก: Kurotani, Seishimaru ({NICKNAME}), Yano Machiko (Koharu) และ Nobushi จำนวนหนึ่ง (นักแสดงสมทบ)
ป่าภายนอกที่เต็มไปด้วยหญ้ารกร้าง

Seishimaru เข้าไปต่อสู้กับ Nobushi และได้รับชัยชนะในที่สุด
Yamada Hifumi: บอกให้ส่งกระเป๋าเงินมา แกก็ไม่ฟัง! พวกเรา ลุย!
Tanaka: หึหึ แกรนหาที่เองนะ
Yamamoto: คนคนนี้ร้ายกาจไม่เบา พี่ใหญ่ Hifumi ฉะ...ฉันสู้ไม่ไหวแล้ว

Yano Machiko: ท่าน Seishimaru ท่าน Seishimaru ฉันก็แค่ไปซื้อ Onigiri เท่านั้นเอง ทำไมลงไม้ลงมือกันอีกแล้วล่ะเนี่ย
Yano Machiko: มีอะไรก็สั่งฉันไปทำแทนเถอะ อย่าเที่ยวถือดาบไปไล่ฟันใครเค้าสิ
Yamada Hifumi: หยุดลงมือเถอะ ท่านซามูไร พวกเราไม่ต้องการเงินของคุณแล้วล่ะ ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ
Yano Machiko: ยั้งมือเถอะ แม้แต่คนที่ขโมยข้าวบ้านคนอื่นจนถูกจับแบบฉัน คุณก็ยังยอมช่วย...
Yano Machiko: คุณไม่ใช่คนที่จะพรากชีวิตคนเหมือนผักเหมือนปลานี่นา

สคริปต์ "Mushounin"

สคริปต์
สคริปต์ Nameสคริปต์ "Mushounin"
Type (Ingame)ไอเทมเควสต์
Familyสคริปต์ "Mushounin", Non-Codex Series
RarityRaritystr
Descriptionสคริปต์ภาพยนตร์ที่ Xavier เขียนติดต่อกันมาหลายคืน ซึ่งหนากว่าสคริปต์ภาพยนตร์เล่มก่อนมาก
พอผู้คนมีเป้าหมาย จะสามารถระเบิดความมุ่งมั่นอันน่าสะพรึงกลัวออกมาได้จริง ๆ
องก์ที่ 1
ตัวละครที่ออกฉาก: Kurotani Seishimaru ({NICKNAME}), Wakayama Keisuke (Sasano) และ Yano Machiko (Koharu)
ฉากด้านใน ภัตตาคารที่ Seishimaru และ Keisuke ไปบ่อย ๆ

Wakayama Keisuke: Seishimaru ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ
Wakayama Keisuke: ฉันได้ยินมาว่า เรื่องต่าง ๆ ของตระกูล Kurotani ในตอนนี้มี{M#นาย}{F#เธอ}เป็นผู้ดูแลอยู่
Wakayama Keisuke: ดูเหมือนเรื่องเหล่านั้นจะได้รับการคลี่คลายสักทีนะ
Wakayama Keisuke: ท่าน Kurotani กับภรรยาได้จากไปแล้ว
Wakayama Keisuke: {M#นาย}{F#เธอ}ในฐานะ{M#ลูกชาย}{F#ลูกสาว}คนโตจึงต้องรับผิดชอบในการสืบทอดตำแหน่งต่อไป
Wakayama Keisuke: นายท่านและภรรยาเองก็คงรู้สึกยินดีด้วยแน่ ๆ
Kurotani Seishimaru: ยังไม่ทันแก้แค้น ทุกอย่างก็คลี่คลายแล้วงั้นเหรอ?
Wakayama Keisuke: นี่{M#นาย}{F#เธอ}? {M#นาย}{F#เธอ}คิดจะแก้แค้นงั้นเหรอ?
Wakayama Keisuke: พวกเราก็ไม่ใช่เด็ก ๆ กันแล้วนะ ทำไม{M#นาย}{F#เธอ}ยังทำตัวใจร้อนเหมือนกับตอนเด็ก ๆ อีกล่ะ?
Wakayama Keisuke: เห้อ ดูจากความสามารถของท่าน Kurotani แล้ว เรื่องการสอบสวนไม่เอาถ่านไม่น่าเกิดขึ้นได้
Wakayama Keisuke: แต่ท่านก็บอกว่ายินดีรับผิดและถูกลงโทษ
Wakayama Keisuke: การพิจารณาโทษของเหล่าเบื้องบนจะต้องรุนแรงอย่างแน่นอน...
Wakayama Keisuke: แต่ท่าน Kurotani ก็เป็นคนร้องขอด้วยตัวเอง คงมีเบื้องลึกเบื้องหลังอะไรแฝงอยู่แหละ
Wakayama Keisuke: Kurotani และ Wakayama ต่างก็เป็นตระกูลที่มีหน้ามีตา
Wakayama Keisuke: จึงต้องแบกรับชื่อเสียงของตระกูลไว้ และตัว{M#นาย}{F#เธอ}เองก็เป็นซามูไรที่ภักดี ต่างกับโรนิน Nobushi ที่พเนจรไปทั่วทุกสารทิศ
Wakayama Keisuke: ต่อให้โกรธแค่ไหน ก็ต้องอดทนอดกลั้น จะแก้แค้นไม่ได้เด็ดขาด
Kurotani Seishimaru: สิ่งที่ไม่ชอบมาพากลที่สุดก็คือลูกน้องบางคนของท่านผู้ใหญ่เบื้องบน!
Kurotani Seishimaru: หลังจากที่ท่านพ่อเสีย พวกเขาต่างก็แสดงออกถึงความปลาบปลื้มใจในทันที
Wakayama Keisuke: นี่{M#นาย}{F#เธอ}กำลังถูกความโกรธครอบงำทุกอย่าง แล้วพาลไปถึงผู้คนที่ไม่เกี่ยวข้องอยู่นะ ใจเย็นก่อนสิ!
Seishimaru มองไปนอกประตู
Kurotani Seishimaru: คนที่แอบฟังอยู่ข้างนอกน่ะ เข้ามาสิ
Wakayama Keisuke: เธอเป็นใคร ใครสั่งให้เธอมาแอบฟัง?
Machiko ปรากฏตัวออกมา
Yano Machiko: นายท่านซามูไร ฉะ... ฉันชื่อ Machiko เป็นคนขายน้ำชา
Yano Machiko: ฉันไม่ได้มีเจตนามาแอบฟังนะ
Yano Machiko: Seishimaru ช่วยชีวิตฉันเมื่อวานนี้ แต่{M#เขา}{F#เธอ}ไม่รับทั้งข้าวสารและเงินตรา
Yano Machiko: ฉันไม่ได้มีเจตนาไม่ดี ฉันแค่อยากมาตอบแทน{M#เขา}{F#เธอ} แล้วกลับไปขายน้ำชาต่อก็เท่านั้น
Keisuke มองไปที่ Seishimaru และ Seishimaru ก็พยักหน้า
Wakayama Keisuke: นี่เธอ... ช่างเถอะ ก็แค่หญิงสาวขายน้ำชา จะไม่รู้มารยาทก็เป็นเรื่องปกติ
Wakayama Keisuke: ท่าน Seishimaru ผู้นี้มีนามสกุลว่า Kurotani ต่อไปต้องเรียกว่าท่าน Kurotani นะ
Wakayama Keisuke: ฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องดีนะ ตอนนี้ตระกูล Kurotani กำลังต้องการคนพอดี
Wakayama Keisuke: เธอไม่ต้องขายน้ำชาแล้วล่ะ มาติดตามท่าน Kurotani ซะ
Yano Machiko: ฉันไม่เรียก{M#เขา}{F#เธอ}ว่าท่าน Kurotani หรอก เรียก Seishimaru น่าฟังกว่าตั้งเยอะ
Yano Machiko: ถ้าได้กินอิ่ม... หึ! ติดตาม Seishimaru ก็ได้
Wakayama Keisuke: ...ตามใจพวกเธอละกัน Seishimaru ในเมื่อท่าน Kurotani ไม่อยู่แล้ว...
Wakayama Keisuke: {M#นาย}{F#เธอ}ก็คือผู้นำตระกูลของรุ่นนี้ อย่าได้ทำเรื่องโง่เขลาเชียวล่ะ
Wakayama Keisuke: ถ้า{M#นาย}{F#เธอ}ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามอารมณ์ เฮ้อ... เอาเป็นว่า สิ่งสำคัญคือชื่อเสียงของตระกูล ซึ่งจะตัดขาดไม่ได้
Kurotani Seishimaru: ยังไงคนที่ตายก็ไม่ใช่พ่อแม่บุญธรรมของเธอซะหน่อย
Wakayama Keisuke: เจ้าคนสมองทึ่ม! ทำไมไม่หัดรับฟังอะไรบ้างนะ?
Wakayama Keisuke: ฉันขอถาม{M#นาย}{F#เธอ}หน่อย {M#นาย}{F#เธอ}ตั้งใจจะไม่แยแสตระกูลแล้วใช่มั้ย ถึงคิดจะหันดาบเข้าหาคนของผู้ใหญ่เบื้องบน?
Wakayama Keisuke: ทำให้เบื้องบนต้องอับอาย หนำซ้ำยังนำความหายนะมาสู่ครอบครัว?
Seishimaru ยังคงเงียบขรึมต่อไป
Wakayama Keisuke: ดี ดีมาก เห็นทีถ้าทำให้{M#นาย}{F#เธอ}หายโกรธไม่ได้ ทุกคนคงไม่ได้สงบสุขกันแน่
Wakayama Keisuke: ยังไงการเกลี้ยกล่อมของฉันก็ไม่เป็นผล งั้นฉันก็จะบอกกับ{M#นาย}{F#เธอ}ตามตรงเลยละกัน:
Wakayama Keisuke: หลังจากที่ผู้นำคนก่อนเสียชีวิตไป ฉัน Wakayama Keisuke ผู้นี้ก็ได้รับหน้าที่เป็นผู้นำตระกูล Wakayama
Wakayama Keisuke: และในตอนที่ท่าน Kurotani ขอรับโทษประหารนั้น ผู้ที่ทำการลงมือก็คือผู้นำคนก่อน
Wakayama Keisuke: ฉันทราบเป็นอย่างดีว่าผู้นำคนก่อนรู้สึกผิดต่อตระกูล Kurotani อีกอย่างเราทั้งสองก็มีมิตรไมตรีที่ดีต่อกัน...
Wakayama Keisuke: แม้จะบอกว่าเรื่องตัดสินโทษประหารเป็นเรื่องของทางการ แต่ฉันก็อยากดูแลตระกูลของ{M#นาย}{F#เธอ}ให้มากกว่านี้...
Wakayama Keisuke: ถ้า{M#นาย}{F#เธอ}ยืนหยัดว่าจะแก้แค้นให้ได้ พ่อของฉันก็ตายจากไปแล้ว
Wakayama Keisuke: งั้นหนี้ของพ่อในครั้งนี้ฉันจะชดใช้ให้เอง {M#นาย}{F#เธอ}มาแก้แค้นกับฉันเลยละกัน กล้ามั้ยล่ะ?
Wakayama Keisuke: อะไรกัน แค่เพราะเราเป็นเพื่อนกัน ก็ลังเลแล้วรึไง?
Wakayama Keisuke: ความมุ่งมั่นของ{M#นาย}{F#เธอ}มันก็แค่นี้เอง {M#นาย}{F#เธอ}ไม่พร้อมที่จะตัดญาติขาดมิตรเพื่อล้างแค้นเลยด้วยซ้ำ!
Kurotani Seishimaru: จริง ๆ แล้วฉันก็ไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ที่แม่ให้กำเนิดมา ดังนั้นเรื่องชื่อเสียงตระกูลอะไรนั่นไม่มีความหมายอะไรกับฉันหรอก
Kurotani Seishimaru: อีกอย่าง ชีวิตของพ่อแม่ฉันยังมีค่าน้อยไปกว่าชื่อของตระกูล Kurotani อีกรึไง?
Kurotani Seishimaru: มาสัมผัสความสำนึกของฉันหน่อยเป็นไง ชักดาบออกมา!
Kurotani Seishimaru: แล้วก็ Temari ที่อยู่โต๊ะถัดไปด้วย เอาพวกมันมาวางไว้บนโต๊ะซะ
Seishimaru หลับตาลง
Kurotani Seishimaru: ฉันจะหลับตารอจนกว่าเธอจะวางเสร็จ พอวางเสร็จ ฉันจะยื่นนิ้วออกไป
Kurotani Seishimaru: ถ้าชี้ไปที่ดาบ งั้นเราก็ใช้ดาบมาดวลกัน ถ้าชี้ไปที่ Temari ฉันก็จะตัดขาดความสัมพันธ์ของเรา
Kurotani Seishimaru: ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามลิขิตฟ้าละกัน
Wakayama Keisuke: ฮึ่ม ก็เอาเถอะ
ดาบอยู่ทางซ้ายมือของ Seishimaru ส่วน Temari อยู่ทางขวามือของ Seishimaru... Seishimaru หลับตาลง ชี้นิ้วไปทางซ้าย แล้วก็ลืมตาขึ้น
Kurotani Seishimaru: ดูเหมือนทุกอย่างได้ถูกลิขิตไว้แล้ว ฉันจะใช้ทั้งชีวิตเพื่อแก้แค้นเธอ จนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่ง
Wakayama Keisuke: ในเมื่อ{M#นาย}{F#เธอ}ตัดสินใจแล้ว งั้นฉันก็ควรจะดึงความองอาจของตัวเองออกมา
Wakayama Keisuke: สิ่งที่ฉันได้พูดไปแล้ว ฉันจะทำให้ถึงที่สุด แล้วฉันจะรอการมาของ{M#นาย}{F#เธอ}
Wakayama Keisuke เดินจากไป

องก์ที่ 2
ตัวละครที่ออกฉาก: Kurotani, Seishimaru ({NICKNAME}), Yano Machiko (Koharu) และ Nobushi จำนวนหนึ่ง (นักแสดงสมทบ)
ป่าภายนอกที่เต็มไปด้วยหญ้ารกร้าง

Seishimaru เข้าไปต่อสู้กับ Nobushi และได้รับชัยชนะในที่สุด
Yamada Hifumi: บอกให้ส่งกระเป๋าเงินมา แกก็ไม่ฟัง! พวกเรา ลุย!
Tanaka: หึหึ แกรนหาที่เองนะ
Yamamoto: คนคนนี้ร้ายกาจไม่เบา พี่ใหญ่ Hifumi ฉะ...ฉันสู้ไม่ไหวแล้ว

Yano Machiko: ท่าน Seishimaru ท่าน Seishimaru ฉันก็แค่ไปซื้อ Onigiri เท่านั้นเอง ทำไมลงไม้ลงมือกันอีกแล้วล่ะเนี่ย
Yano Machiko: มีอะไรก็สั่งฉันไปทำแทนเถอะ อย่าเที่ยวถือดาบไปไล่ฟันใครเค้าสิ
Yamada Hifumi: หยุดลงมือเถอะ ท่านซามูไร พวกเราไม่ต้องการเงินของคุณแล้วล่ะ ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ
Yano Machiko: ยั้งมือเถอะ แม้แต่คนที่ขโมยข้าวบ้านคนอื่นจนถูกจับแบบฉัน คุณก็ยังยอมช่วย...
Yano Machiko: คุณไม่ใช่คนที่จะพรากชีวิตคนเหมือนผักเหมือนปลานี่นา

องก์ที่ 3 ฉากที่ 1
ตัวละครที่ออกฉาก: Kurotani Seishimaru ({NICKNAME}), Yano Machiko (Koharu) และ Wakayama Kojuurou (Sasano)
ป่าภายนอกที่เต็มไปด้วยหญ้ารกร้าง

Yano Machiko: ท่าน Seishimaru ฉันเจอคนของตระกูล Wakayama แล้วล่ะ
Yano Machiko: แต่ท่าน Keisuke เขา... ไม่อยู่แล้ว คุณเอง ก็ปล่อยวางเรื่องทั้งหมดเถอะนะ...
Wakayama Kojuurou: ฮึ่ม Kurotani แกมาหาพี่ใหญ่ Keisuke เพื่อแก้แค้นสินะ
Wakayama Kojuurou: เพราะคำสัญญาโง่ ๆ ที่มีต่อแก ทำให้ตลอดหนึ่งปีมานี้ พี่ใหญ่ Keisuke ต้องทำงานอย่างหนักทั้งวันทั้งคืนจนร่างทรุดลง...
Wakayama Kojuurou: จนในที่สุดก็สามารถจัดการทุกอย่างในบ้านได้
Kurotani Seishimaru: เขาไม่อยู่แล้วงั้นเหรอ
Wakayama Kojuurou: เจ้าคนขี้ขลาด ทำได้แค่โทษความผิดแก่ผู้ที่ลงมือประหาร!
Wakayama Kojuurou: แต่ถึงคิดจะล้างแค้นผู้ที่ลงมือประหาร ก็ยังไม่มีปัญญาทำให้สำเร็จ
Wakayama Kojuurou: เพราะว่าพ่อของฉันกับพี่ใหญ่ Keisuke ไม่อยู่แล้วยังไงล่ะ
Wakayama Kojuurou: Kurotani แกมันไร้ค่า แม้แต่จะแก้แค้นคนที่ลงโทษประหารพ่อแม่บุญธรรมของตัวเองก็ยังทำไม่ได้ พี่ใหญ่ Keisuke ที่หวังดีคิดจะเตือนสติ แกก็กลับคิดที่จะทำร้ายเขา
Wakayama Kojuurou: แกไม่คู่ควรกับคำว่าซามูไรเลยสักนิด
Wakayama Kojuurou: พี่ใหญ่เคยบอกไว้ว่า ถ้าเลือกที่จะลงโทษด้วยการประหารชีวิตผู้อื่น ก็ต้องยอมรับการถูกแก้แค้นให้ได้ด้วย
Wakayama Kojuurou: ถ้าแม้แต่ความกล้าหาญแค่นี้ยังไม่มี ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปพรากเอาชีวิตใครได้
Wakayama Kojuurou: ดังนั้นถึงแม้ว่าพี่ใหญ่จะไม่อยู่แล้ว ฉัน Wakayama Kojuurou ผู้เป็นน้องชายแท้ ๆ ของพี่ใหญ่ Keisuke ยินดีที่จะยอมรับการแก้แค้นของแกเอง
Kurotani Seishimaru: ขอโทษด้วย ฉัน...
Wakayama Kojuurou: คิดจะหนีตอนนี้ก็สายไปแล้ว แกทำให้พี่ใหญ่ต้องเหนื่อยจนตาย ฉันไม่อภัยให้เด็ดขาด อย่าคิดจะหนีไปไหนนะ!
Kojuurou หยิบหอกขึ้นมา Seishimaru จึงทำได้แค่ต้องเผชิญหน้าเท่านั้น

ฉากที่ 2

Kojuurou ต่อสู้กับ Seishimaru อย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ Seishimaru ก็เอาชนะได้อย่างง่ายดาย
Wakayama Kojuurou: เพื่อพี่ใหญ่ Keisuke!
Yano Machiko: ไม่ได้การล่ะ ตีกันอีกแล้ว พวกคุณต่างก็เป็นคนที่รู้หลักเหตุผล แต่ทำไมกลับทำแต่เรื่องเด็ก ๆ แบบนี้

ฉากที่ 3

Kojuurou พ่ายแพ้และหมดแรง
Wakayama Kojuurou: ตราบใดที่แกไม่ฆ่าฉันให้ตาย ฉันจะใช้ทั้งชีวิตเพื่อแก้แค้นแก จนกว่าจะตายกันไปข้างนึง
Kurotani Seishimaru: ฉันก็เคยพูดประโยคเดียวกันนี้
Yano Machiko: โชคดีที่ไม่มีใครเป็นอะไร เหล่าท่านซามูไร พวกคุณก็พักกันก่อนเถอะนะ
Yano Machiko: พวกคุณเอาแต่โกรธกันไปมา...
Yano Machiko: เรื่องตระกูล... เรื่องความแค้นอะไรนั่น ทำไมต้องเอาเรื่องที่ไม่ชัดเจนแบบนี้มาทำให้ขุ่นเคืองใจกันด้วยล่ะ
Yano Machiko: ฉัน Machiko คือคนขายน้ำชา ขอแค่ได้กินอิ่ม มีความสุข จะตระกูล Yano ตระกูล Kurotani หรือตระกูล Wakayama ต่างก็ไม่มีความหมายอะไรทั้งนั้น
Yano Machiko: คือ อืม... ฉันเกลี้ยกล่อมใครไม่เป็นหรอก
Yano Machiko: แต่เมื่อฝนตกลงทะเลสาบ เมื่อน้ำทะเลสาบเหือดแห้ง ฝนก็จะตกอีกครั้ง
Yano Machiko: น้ำฝนกลายเป็นน้ำแข็ง เมื่อนำไปย่างในเตา ก็จะกลายเป็นชาหวาน ๆ อีกครั้ง
Yano Machiko: ใครจะไปสนว่าชาที่นำมาเสิร์ฟจะมาจากสวรรค์ ทะเลสาบ หรือจากในหม้อกันล่ะ?
Yano Machiko: อืม... ดูเหมือนจะเป็นเรื่องเหลวไหลทั้งเพ
Yano Machiko: แต่ในเมื่อฉัน Machiko ได้เอ่ยปากพูดไปแล้ว เหล่าซามูไรก็อย่าทะเลาะกันอีกเลย รีบกลับบ้านไปกินข้าวเถอะ
Kurotani Seishimaru: Machiko ฉันชอบเธอมาก
Yano Machiko: เอ๊ะ? ในเวลาแบบนี้คุณยังมาพูดเรื่องอะไรเนี่ย ฉันก็เขินเป็นนะ
Yano Machiko: โอ๊ะโอ ฉันเดาว่าคุณก็คงไม่อยากจะลงไม้ลงมือกับท่าน Wakayama แล้วใช่ม๊าา
Yano Machiko: คุณรีบกลับไปเถอะ ตอนนี้เขาเองก็ขยับตัวไม่ได้แล้ว
Kurotani Seishimaru: ในเมื่อฉันเกิดดั่งสายฝน ดับสลายไปอย่างชา เกิดดับดั่งสายธารา ฉันก็ไม่จำเป็นต้องดื้อดึงอะไรต่อไปอีกแล้ว
Yano Machiko: คุณคิดได้แบบนี้ก็ดีแล้ว!
Kurotani Seishimaru: หากสายฝนบนท้องฟ้าสามารถกอบกู้ภัยพิบัติบนโลกได้ งั้นฉันเองก็น่าจะทำได้เช่นกัน
Seishimaru กระโดดลงหน้าผา
Yano Machiko: นายท่าน!
Wakayama Kojuurou: Kurotani!
ฉากจบ: Temari อันหนึ่งที่อยู่บริเวณหน้าผา
จบ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

TopButton