| items per Page |
|
| Table of Content |
| เครื่องยืนยันของห้วงธารสารพันพิศวง I |
| เครื่องยืนยันของห้วงธารสารพันพิศวง II |
| เครื่องยืนยันของห้วงธารสารพันพิศวง III |
เครื่องยืนยันของห้วงธารสารพันพิศวง I
 | Name | เครื่องยืนยันของห้วงธารสารพันพิศวง I |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Non-Codex Series, เครื่องยืนยันของห้วงธารสารพันพิศวง I | |
| Rarity |  | |
| Description | เครื่องยืนยันที่เจอจากสถานที่ซ่อนสมบัติของกิจกรรมดั้งเดิมใน "แดนมายากระจกเงา" อย่าง "ห้วงธารสารพันพิศวง" สมบัติที่เก็บเครื่องยืนยันนี้เอาไว้ตรงกับรหัสลับแรก... "ไอหมอกหวานละมุนแผ่ซ่านไปทั่วผืน ฉันจ้องมองแสงสว่างจากตะเกียง จนเกือบลืมหายใจ สุดท้ายความทรงจำในวัยเด็กก็นำทางฉัน และทำให้ฉันได้นั่งข้างโต๊ะนี่อย่างสบายใจ..." |
| นักเดินทางที่พบ "สมบัติ" หากคุณได้อ่านข้อความนี้ที่ฉันฝากไว้ แสดงว่าคุณ Idyia ได้ดูแลคุณเสมือนแขกคนสำคัญแล้ว ถุงในหีบสมบัติเป็นถุงใส่อาหารแห้งที่ฉันพกติดตัวไปตลอดในอดีต มันได้บุกป่าลุยเขา เดินผ่านทะเลทรายไปพร้อมกับฉัน คอยเป็นกำลังพยุงฉันเดินหน้าไปหลายสิบปี ฉันขอใช้มันเพื่อเป็นเกียรติแก่คุณในฐานะนักสู้ และขออวยพรให้คุณราบรื่นทุกอย่าง เดิมทีฉันเป็นทหารรับจ้างธรรมดาคนหนึ่ง ที่แยกตัวออกจากองค์กร และคุ้นชินกับการต่อสู้เพียงลำพัง สาเหตุที่ฉันมาทำอาชีพอันตรายแบบนี้ก็ง่ายนิดเดียว เพราะฉันต้องการล้างแค้นโจรพวกนั้นนั่นไงล่ะ ตอนที่ฉันยังเด็ก กองคาราวานของครอบครัวถูกโจรดักปล้น จากนั้นพ่อแม่ของฉันที่เดินทางไปพร้อมกับกองคาราวาน ก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย นับตั้งแต่ตอนนั้น ฉันก็ก้าวเข้าสู่เส้นทางของการเป็นทหารรับจ้าง เพื่อกำจัดความโลภและการปล้นสะดม และขจัดความเจ็บปวดที่อาชญากรเหล่านี้นำมาสู่ผู้คน ฉันสาบานว่าจะไม่ปล่อยผู้ร้ายที่กระทำชั่วลอยนวลไปแม้แต่คนเดียว และเพราะการกระทำที่รุนแรงเกินเหตุของฉัน ทำให้แม้แต่กลุ่มทหารรับจ้างที่เปรียบเสมือนฝูงหมาป่าดุร้าย ก็ไม่อาจเข้าใจฉันได้ ฉันควรทำแบบนี้ไปจวบจนโลกนี้ไม่มีโจรผู้ร้าย หรือโลกนี้ไม่มีฉันอีกเลย แต่เรื่องไม่คาดฝันก็มักจะเกิดขึ้นในเวลาแบบนี้ ฉันสะกดรอยตามโจรกลุ่มหนึ่งกลับไปที่แหล่งกบดานของพวกมัน ซึ่งเรื่องแบบนี้เป็นของถนัดฉันอยู่แล้ว แต่สิ่งที่ไม่เหมือนก็คือ ในโจรกลุ่มนี้มีคนที่เคยเจอหน้าฉันมาก่อน เขาเป็นเด็กวัยรุ่นที่ฉันเคยช่วยไว้เมื่อหลายปีก่อน พ่อแม่ของเขาถูกโจรฆ่าตายเหมือนกัน ตอนแรกฉันคิดว่าเขาน่าจะชิงชังพวกโจรยิ่งกว่าใคร ๆ แต่ไม่นึกเลยว่าเขาจะไปเข้าร่วมกับโจรพวกนั้น เขาคุกเข่าลงต่อหน้าฉันในสภาพผมยาวยุ่งเหยิง อ้อนวอนร้องขอความเมตตา บนใบหน้าเต็มไปด้วยความดีใจที่ฉันจำเขาได้ แล้วบอกเล่าถึงความลำบากที่เขาได้ประสบมา แล้วเขาก็ฉวยโอกาสในจังหวะที่ฉันตกใจ แทงฉันจนบาดเจ็บแล้วหายวับเข้าไปในความมืด ถ้าไม่ได้คุณ Idyia ช่วยเอาไว้ ป่านนี้ฉันคงกลายเป็นโครงกระดูกในทะเลทรายไปแล้ว... ทุกสิ่งที่ฉันทำมีความหมายจริง ๆ เหรอ ทำไมคนที่เคยถูกโจรทำร้าย สุดท้ายแล้วถึงกลับกลายเป็นโจรเสียเองล่ะ? ในแดนมายานั้น เด็กคนนั้นนิ่วหน้าร้องไห้บอกเล่าประสบการณ์ให้ฉันฟังท่ามกลางแสงไฟ ประสบการณ์ของเขาที่ถูกคนดูแคลน วันเวลาที่ถูกไล่ออกจากบ้านเหมือนหมาจรจัดไร้ที่พึ่งพา ฉันเองก็เคยเจอมาเหมือนกัน แต่ฉันอาศัยความแค้นที่ลุกโชนในใจ และเงินทองที่พ่อแม่เหลือไว้ให้จึงไม่ได้กลายเป็นแบบเขา "ถ้าฝาใช้ไม่ได้ ก็ลองดูก้นละกัน..." คำพูดที่คุณ Idyia พูดตอนที่เปิดกระป๋องไม่ได้ทำให้ฉันได้คิด ปัญหาบางอย่างต้องแก้ไขจากต้นตอถึงจะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ปัจจุบันได้ ไม่มีใครรู้ดีกว่าฉันว่าคนที่เคยเป็นโจรผ่านอะไรมาบ้าง ฉันเชื่อว่าตัวเองสามารถทำประโยชน์ในการเปลี่ยนแปลงพวกเขา หรือไม่ให้พวกเขาเดินทางผิดตั้งแต่แรก ฉันคิดว่า มันเป็นการต่อสู้ที่ไม่เหมือนกับการต่อสู้จริง ๆ เพราะการต่อสู้ที่ว่านี้ไม่ได้สู้กันตรง ๆ แต่มันยากกว่าและต้องใช้สมอง ฉันเชื่อว่าจะมีคนได้รับประโยชน์จากมันมากยิ่งขึ้น เพราะฉะนั้นถุงใส่อาหารแห้งที่ใช้ในการต่อสู้ใบนี้ ฉันคงไม่ต้องใช้มันอีกแล้ว วางไว้ตรงนี้ละกัน ถือซะว่าเป็นพยานในการตัดสินใจก้าวไปสู่ทางเดินใหม่ของฉัน |
เครื่องยืนยันของห้วงธารสารพันพิศวง II
 | Name | เครื่องยืนยันของห้วงธารสารพันพิศวง II |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | เครื่องยืนยันของห้วงธารสารพันพิศวง I, Non-Codex Series | |
| Rarity | | |
| Description | เครื่องยืนยันที่เจอจากสถานที่ซ่อนสมบัติของกิจกรรมดั้งเดิมใน "แดนมายากระจกเงา" อย่าง "ห้วงธารสารพันพิศวง" สมบัติที่เก็บเครื่องยืนยันนี้เอาไว้ตรงกับรหัสลับอันที่สอง... "ดวงดาวโบยบินดุจเถาวัลย์ พาฉันข้ามผ่านพงไพรอันเงียบสงบ สุดท้ายฉันก็เข้าสู่แดนฝันอันสงบ ที่ไร้ซึ่งผู้ใดมารบกวน..." |
| นักเดินทางที่ไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน หากคุณได้อ่านจดหมายฉบับนี้ แสดงว่าคุณคงได้มาท่องเที่ยวในสถานที่อัศจรรย์แห่งนี้เหมือนกับฉัน ขอให้คุณได้เห็นวิวสวย ๆ ดั่งใจหวัง และได้รับอะไรกลับไปบ้างนะ ฉันเป็นนักเรียนจากคณะ Rtawahist และม่อยหลับไปขณะที่กำลังตรวจดูสภาพดวงดาว พอตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ที่นี่แล้ว ฉันก็เลยใช้เวลาอยู่ที่นี่ระยะหนึ่ง ผู้ดูแลที่ชื่อคุณ Idyia เหมือนกำลังกลุ้มใจกับเรื่องบางอย่างอยู่ เห็นบอกว่าจะ "ซ่อมแซมอุปกรณ์ที่เก่าแล้ว" อะไรสักอย่าง จึงไม่ทันได้ตอบข้อสงสัยของฉัน เธอเพียงแค่จัดหาที่พักเงียบ ๆ ให้ฉันได้พักผ่อนอย่างเต็มที่... แต่ฟังจากที่คนอื่นเล่า ฉันสัมผัสได้ว่า ปกติแล้วเธอมักจะดูแลแขกที่มาเยือนที่นี่อย่างกระตือรือร้น ก็เข้าใจได้แหละ เพราะใคร ๆ ก็มีช่วงเวลาที่งานรัดตัวกันทั้งนั้นเนอะ จนกระทั่งตอนที่ฉันจากไป เธอก็ยังไม่ว่างมาตอบข้อสงสัยของฉันอยู่ดี แต่ก็ให้ของขวัญฉันมามากมาย และชวนฉันมาร่วมเล่นเครื่องเล่นนี้แทน เพราะงั้นฉันเลยไม่ค่อยเข้าใจที่นี่เหมือนกัน ให้ข้อมูลที่มีประโยชน์ไม่ค่อยได้เท่าไหร่ คงได้แต่ขอให้คุณเที่ยวเล่นให้สนุกนะ การตรวจดูสภาพดวงดาวในพื้นที่นี้ รู้สึกว่าจะมีผลลัพธ์ที่แตกต่างจากปกติ ถึงแม้ตำแหน่งของดาวแต่ละดวงไม่เปลี่ยนไปเลย แต่ลักษณะโดยรวมชัดเจนกว่าและง่ายต่อการบันทึกมากกว่า บางที อาจจะเกิดจากสภาพแวดล้อมที่พิเศษ และอารมณ์ที่ดีด้วยละมั้ง? เพราะทัศนียภาพของที่นี่กว้างขวางกว่าในเขตป่าฝน แถมอากาศก็ชุ่มชื้นและปลอดโปร่งกว่าในทะเลทราย สิ่งสำคัญคือ ไม่ค่อยมีมอนสเตอร์และคนที่มีความคิดไม่ดีมาก่อกวน เวลาว่าง ๆ คุณก็นั่งชมดาวบนท้องฟ้าที่นี่ได้นะ! ตามหลักแล้ว... ฉันควรหลงเหลือเครื่องยืนยันไว้ให้คุณสักหน่อย แต่ต้องขอโทษด้วยนะ เพราะตอนมาที่นี่ ฉันพกมาแค่หนังสือกับกระดาษและปากกา ถ้าไม่มีของพวกนี้ ฉันก็จะเขียนวิทยานิพนธ์ไม่เสร็จ... ในบรรดาของขวัญที่คุณ Idyia ให้มา มี Mora อยู่ก้อนหนึ่งด้วย คุณ Idyia แนะนำให้ฉันใช้ Mora ก้อนนี้ไปซื้อเฟอร์นิเจอร์ แล้วตกแต่งที่พักของฉันให้ดูอบอุ่นและสวยงามยิ่งขึ้น มันจะได้ทำให้รู้สึกสงบใจยามพักผ่อนได้... แต่หอพักของฉันถูกจับจองไปด้วยหนังสือประเภทต่าง ๆ และแผนภาพดวงดาว ไม่มีที่ว่างแล้วจริง ๆ แถมฉันยังต้องเดินข้ามทะเลทรายกลับไปที่สถาบันอีก แค่เอาของเพิ่มไปอีกหน่อยก็คงจะเดินต่อไม่ไหวแล้ว... เหลือของขวัญพวกนี้เอาไว้ให้คนที่มาทีหลังน่าจะเหมาะสมกว่า ฉันอุตส่าห์รอฝังสมบัติชิ้นนี้เอาไว้ในวันที่มีฤกษ์งามยามดีเลยนะ ตอนนี้ของขวัญพวกนี้ก็เป็นของคุณหมดแล้วล่ะ! หวังว่าพวกมันจะนำพาความสงบและความสุข รวมทั้งความโชคดีจากท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวมาให้คุณนะ! |
เครื่องยืนยันของห้วงธารสารพันพิศวง III
 | Name | เครื่องยืนยันของห้วงธารสารพันพิศวง III |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | เครื่องยืนยันของห้วงธารสารพันพิศวง I, Non-Codex Series | |
| Rarity | | |
| Description | เครื่องยืนยันที่เจอจากสถานที่ซ่อนสมบัติของกิจกรรมดั้งเดิมใน "แดนมายากระจกเงา" อย่าง "ห้วงธารสารพันพิศวง" สมบัติที่เก็บเครื่องยืนยันนี้เอาไว้ตรงกับรหัสลับอันที่สาม... "หลังคาสีฟ้าไม่มีฝุ่นเกาะเลยสักนิด พื้นเป็นดั่งลูกกวาดสีขาว มีเพื่อนพ้องตัวนุ่มนิ่มอยู่เคียงข้าง สุดท้ายฉันก็มีปีกแล้วเหมือนกัน!" |
| สวัสดีจ้า! เด็กน้อย... เด็กกลาง หรือเด็กโตที่ได้อ่านไดอารี่ และค้นพบสมบัติของฉันในวันหนึ่งของอนาคต! ฉันเป็นนักประดิษฐ์และนักผจญภัยคนหนึ่ง เป็นอัจฉริยะที่แม้แต่พี่ Idyia ยังคิดว่าฉันฉลาดมาก! สวนน้ำอัศจรรย์แห่งนี้คือ สถานที่ไกลที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้เดินทางมา ฉันสนุกกับที่นี่มากเลย แล้วคุณล่ะ? ถึงไม่ได้สนุกขนาดนั้นก็ไม่เป็นไรหรอก! เพราะหลังจากนี้ คุณจะต้องได้เดินทางไปยังสถานที่ที่ไกลกว่านี้ และค้นพบสวนสนุกที่ชอบที่สุดเหมือนกับฉันแน่นอน! ตอนแรกในนิทานของคุณพ่อกับคุณแม่บอกว่า บนก้อนเมฆมีสวนสนุกของนกกระจอกกับ Crystalfly อยู่ ฉันก็เลยทำว่าวอันนี้ขึ้นมา เพื่อค้นหาสวนสนุกนั่น และเพื่อที่จะได้เล่นกับเพื่อน ๆ พวกนั้น แต่พอฉันบินขึ้นมาแล้วกลับไม่เจอสวนสนุกแห่งนั้น อาจเป็นเพราะฉันยังบินสูงไม่พอละมั้ง แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก! ฉันร่อนลงที่ทะเลทราย ได้รู้จักกับนกสีแดงสุดเท่ แถมยังได้นั่งอยู่บนร่างกายของเจ้าตัวใหญ่ที่มีขามากมายด้วยนะ วิ่งไปนานมาก ๆ เลยล่ะ รู้สึกว่าเจ้าตัวใหญ่แบบนั้นจะชื่อว่า... แมงโป่ง? สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ฉันได้เจอกับพี่ Idyia ที่ทำให้เจ้านกสีแดงกับแมงโป่งยักษ์ยอมเชื่อฟัง และกลับบ้านไปนอนแต่โดยดีได้! พี่ Idyia พาฉันมาสวนน้ำแห่งนี้ ลูกบอลน้ำฟิ้วฟิ้วของที่นี่อัศจรรย์กว่า Crystalfly อีกนะ! ลูกบอลน้ำฟิ้วฟิ้วเอาแอปเปิ้ลอร่อย ๆ มาให้ฉัน ไปหาวัสดุกับฉัน และช่วยฉันทำว่าวอันใหม่ แถมยังพาฉันไปผจญภัยในสถานที่ลึกลับ ไปดูวิวสวย ๆ บนที่ที่สูงมาก ๆ ด้วย! พี่ Idyia บอกว่า ถ้าฉันกลายเป็นนักผจญภัยที่มีชื่อเสียงมาก ๆ งั้นที่นี่ก็จะเป็นสถานีแรกที่สำคัญที่สุดของฉัน จุดเริ่มต้นของการเดินทางนั่นเอง! ฉันก็ทิ้ง... แบบแปลนของว่าวเดินทางอันใหญ่เบิ้มที่คิดค้นขึ้นเป็นอันแรกเอาไว้ในไดอารี่! ไม่แน่นะ หลังจากที่คุณทำว่าวเดินทางตามแบบแปลนเสร็จแล้ว อาจจะได้เดินทางไปสถานที่ที่เต็มไปด้วยเซอร์ไพรส์ และรู้จักกับเพื่อนใหม่ ๆ เยอะแยะก็ได้! จริงสิ ก่อนที่จะใช้ว่าวอันนี้ อย่าลืมผูกลูกโป่งไว้กับตัวเองให้ดีนะ ไม่งั้นตอนที่ตกลงพื้นอาจจะเจ็บหน่อยนะ! หวังว่าคุณจะมีความโชคดีที่ใช้ยังไงก็ใช้ไม่หมด จงนั่งว่าวอันนี้แล้วบินไปให้สูงยิ่งกว่าฉันเถอะ! ... (ด้านหลังไดอารี่มีรูปวาดด้วยลายเส้นง่าย ๆ อยู่มากมาย เหมือนเป็นว่าวที่พูดถึงในไดอารี่ ไม่เหมือนกับลายมือโย้เย้ที่เห็นก่อนหน้านี้ แบบแปลนภาพว่าวดูจริงจังมาก นอกจากมีรูปทรงที่ดี โครงสร้างรับน้ำหนักที่ใช้ได้ผล ยังได้จัดตั้งระบบรักษาความปลอดภัยไว้มากมาย เห็นได้ชัดว่ามีแต่เด็กที่ได้รับการอบรมสั่งสอนที่ดี ถึงจะมีความนึกคิดแบบนี้ได้ บางทีเจ้าของไดอารี่อาจจะเกิดในครอบครัวนักวิชาการ และสนใจด้านวิศวกรรมมาตั้งแต่เด็กก็เป็นได้) (น่าเสียดายที่ว่าวอันนี้เป็นผลงานของเด็ก จึงเอาไปใช้ได้กับเด็กเท่านั้น... ขนาดของมันเล็กเกินไป ทำอย่างเครื่องร่อนเวหาที่ช่วยพาผู้ใหญ่บินเดินทางในระยะไกลไม่ได้ ถ้าใช้เป็นของเล่นของ Paimon น่าจะกำลังดี... แต่ก่อนอื่นจะต้องหาเวลาเยอะ ๆ มาทำมันออกมาตามแบบแปลนก่อน สำหรับคนที่ไม่มีประสบการณ์ด้านนี้แล้ว เห็นได้ชัดว่าจะต้องใช้เวลาไม่น้อยเลย...) |
Each time I see Sygewine I have the weird feeling that it's Klee cosplaying. I just can't help it. ...