 | Name | เรื่องราวของค่ำคืนนับพัน (I) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, เรื่องราวของค่ำคืนนับพัน | |
| Rarity |  | |
| Description | นักวิชาการพเนจรในยุคแห่งภัยพิบัติได้เดินทางไปทั่วทั้งป่าฝน, ทะเลทราย และตัวเมือง เพื่อรวบรวมเรื่องเล่ามากมายให้กลายเป็นเรื่องราว ตามตำนานเล่าว่านิทานต้นฉบับนั้นไร้จุดสิ้นสุด แต่ส่วนที่หลงเหลือมาจนถึงปัจจุบันกลับเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของมันเท่านั้น |
Item Story
| เรื่องราวของคนไร้เงา บนแผ่นดินใหญ่เคยมีกลุ่มคนที่ไร้เงาอาศัยอยู่ พวกเขาใช้ชีวิตธรรมดาเรียบง่าย ไม่รู้เรื่องรู้ราวเกี่ยวกับโลกภายนอกแหล่งอาศัยของตนเลยสักนิด จนกระทั่งวันหนึ่ง นักผจญภัยผู้หลงทางได้มาพบพวกเขาเข้า คนไร้เงาค้นพบอย่างน่าทึ่งว่านักผจญภัยคนนี้มีผู้ติดตามทุกย่างก้าวอยู่เคียงข้าง ทั้งเงียบไร้วาจาและซื่อสัตย์อย่างยิ่ง นักผจญภัยเองก็ตะลึงเช่นกัน ไม่คิดเลยว่าบนแผ่นดินนี้จะมีเผ่าพันธุ์ที่ไม่ทิ้งเงาใต้แสงตะวันด้วย "ในฝันฉันยังนึกไม่ถึงเลยว่าจะเจออะไรแบบนี้" นักผจญภัยเอ่ย "ฝัน? คนของพวกเราไม่ฝันมานานแล้ว" หนึ่งในคนไร้เงากล่าว "ผู้เฒ่าเคยพูดไว้ว่า ความฝันทุกอย่างถูกฝันไปหมดแล้ว" "ภายในเงามีความลับแห่งวิญญาณซ่อนอยู่ คุณไม่มีเงา เพราะงั้นจึงไม่มีฝัน" นักผจญภัยพูดต่อ "บางทีพวกคุณอาจเคยมีเงาก็ได้ เหมือนอย่างที่พวกคุณเคยมีความฝันมาก่อนนั่นแหละ" "ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันควรไปตามหาสิ่งที่หายไปของตัวเองยังไงดี?" "ลองไปดูในป่าลึกลับเถอะ ที่นั่นมีความฝันอยู่มากมาย บางทีนักจับฝันอาจมีความฝันที่เกินมา และสามารถแบ่งปันให้คุณได้" คนไร้เงาวัยเยาว์ทิ้งบ้านเกิดไว้เบื้องหลัง เดินทางไกลจนมาถึงป่าลึกลับที่นักผจญภัยบอก ในส่วนลึกของป่ามีเงาซ้อนทับกันมากมาย เงาของเมฆเอย เงาของต้นไม้เอย กระทั่งนกตัวน้อยนิดยังสามารถทิ้งเงาขนาดใหญ่เอาไว้บนผืนดินนุ่มได้ วันแล้ววันเล่า เขาเดินลอดผ่านระหว่างเงานับชั้นไม่ถ้วน ภายในเงามีความลับแห่งวิญญาณซ่อนอยู่ เขาคิด ท่ามกลางความลับมากมายเหล่านี้ มีเพียงเขาคนเดียวที่ไม่มีความลับ ดังนั้นวันหนึ่งเขาจึงค้นพบว่า ห้วงฝันทุกแห่งต่างอ้าแขนต้อนรับเขา แม้เขาจะไม่มีความฝันของตัวเอง แต่กลับสามารถเข้าสู่ฝันของผู้อื่นได้ เขาได้เยี่ยมเยือนห้วงฝันมากมาย ฝันของนกมีสีสันสดใส ฝันของเสือมีกลิ่นหอมฟุ้ง แต่เขาก็ยังไม่เจอนักจับฝันอยู่ดี และไม่เห็นความฝันที่เกินมาเลยสักนิด ความฝัน เงา และทุกสิ่งที่อยู่ ณ ที่นี้... ต่างสอดคล้องกัน เขาคิด บางทีนักผจญภัยอาจหลอกเขาเข้าให้ซะแล้ว บางทีมันอาจไม่เคยมีความฝันไร้เจ้าของอยู่ด้วยซ้ำ เช่นเดียวกับที่ไม่มีเงาซึ่งไร้เจ้าของนั่นแหละ ตอนที่เขากำลังจะยอมรับความล้มเหลวของตัวเองนั้น นักจับฝันตามหาเขาจนเจอ การพบพานเกิดขึ้นในความฝันของหอยสังข์ เขาบุกรุกเข้าไปในช่วงที่ฝันใกล้จบ นึกอยากตามหาคลื่นขาวกับลมรสเกลือดู แต่ก็คว้าน้ำเหลวท่ามกลางความเศร้าสร้อยที่ทิ้งทวน "เธอก็เป็นเหมือนกับหอยสังข์ขอนนี้ ป่าแห่งนี้ไม่ใช่ที่ของเธอ" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งกล่าวขึ้น เขาตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่า เธอคือนักจับฝันที่นักผจญภัยบอก เพราะว่าเงาของหญิงคนนั้นมีลวดลายเนื้อผิวประหลาด ราวกับม่านซึ่งฝังไปด้วยอัญมณี "ฉันตามหาคุณมาโดยตลอด" เขาเอ่ย "บางทีคุณอาจมีความฝันที่เกินมาบ้าง..." "มันคือสิ่งที่เลือนหายไปอย่างรวดเร็วดั่งน้ำค้างยามเช้า..." น้ำเสียงนักจับฝันไร้วี่แววความโศกเศร้า "ความฝันไร้เจ้าของไม่อาจเก็บรักษาไว้ได้นาน ฉันเคยลองมาหลายวิธี แต่สุดท้ายพวกมันก็หายไปอยู่ดี" "...ดูสิ เหมือนกับหอยสังข์ขอนนี้... พวกเราควรออกไปกันได้แล้ว" นักจับฝันจับมือของเขา และพาเขาออกจากความฝันไร้คลื่นขาวและลมเกลือที่ใกล้ดับมอด ณ ริมสายน้ำไหลริน ผู้หญิงคนนั้นเล่าเรื่องราวให้เขาฟังมากมาย พร้อมทั้งสอนเคล็ดลับการเข้าสู่ฝันให้แก่เขา จากนั้นเธอก็ย้ำเตือนเขาอีกหลายหนเกี่ยวกับข้อห้ามของนักจับฝัน เช่น ห้ามย้อนกลับเข้าฝันของผู้อื่นซ้ำสอง เพราะความลับของผู้อื่นก็เป็นดั่งเหวลึกที่มองไม่เห็นจุดสิ้นสุด "ฝันร้ายเจ้าเล่ห์เพทุบายกว่าที่เธอคิดยิ่งนัก เมื่อค้นพบการมีอยู่ของเธอ พวกมันก็จะห้อมล้อมเข้ามาพร้อมลากเธอไปยังจุดบอดแสง ที่นั่นไร้ขอบเขตของเงา เธอจะออกมาไม่ได้อีก หากอยู่ในนั้นนานพอ เธอจะเริ่มแยกแยะฟังคำพูดจากเสียงกระซิบกระซาบพวกนั้นออก สิ่งเหล่านั้นคือชื่อเก่าแก่ที่หลงเหลือจากความฝันเจือจางซึ่งไม่มีอยู่ในแห่งหนใดอีกต่อไป เธอก็รู้ เราไม่ควรเอ่ยพูดถึงนามของผู้ล่วงลับ ไม่งั้นพวกเขาจะมาหาเธอ..." "ฉันเคยนึกว่าพวกคุณไม่มีเงา" เขาพูดต่อด้วยความจริงใจ "ฉันเคยนึกว่านักจับฝันเองก็ไร้ฝันของตัวเอง เพราะฉะนั้นถึงต้องไปรวบรวมความฝันของผู้อื่น" ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ตอบคำใด เงาลายตาของเธอสั่นไหวไปตามลมค่ำคืนราวกับใบไม้ ทว่าคนไร้เงาวัยเยาว์อยากรู้คำตอบเหลือเกิน ถึงแม้นักจับฝันจะปกป้องเงาเอาไว้เป็นอย่างดี เขาก็ยังหาโอกาสเจออยู่ดี ต่างจากฝันของสิ่งมีชีวิตที่พเนจรเร่ร่อนตามป่า ห้วงฝันของพวกเขาเปิดประตูอ้าซ่า แต่หนทางสู่ห้วงฝันของนักจับฝันกลับเป็นเพียงถนนคับแคบเส้นเล็ก เห็นได้ชัดเจนว่าเธอเก็บความฝันของตัวเองเอาไว้ในฝันของผู้อื่น เขาคิด แต่ความลับของเธอคืออะไรกันล่ะ? และนี่คือฝันของผู้ใดกัน? ฝันของนักจับฝันก็ซ้อนทับหลายชั้นดั่งป่าลึกลับ เขาหลงทางในเวลาไม่ช้า ในขณะที่ไม่รู้ตัวนั้น ฝันร้ายก็ได้เข้าถึงตัวเขาแล้ว "ฉันละเมิดข้อห้ามของนักจับฝัน แต่ถึงจะจ้องหุบเหวไร้ที่สิ้นสุดไป ก็ไม่ได้คำตอบอยู่ดี" เขาคิด "เธอเคยบอกว่า หากอยู่นานพอ จะสามารถแยกแยะชื่อได้จากเสียงของพวกมัน ถ้าเป็นแบบนั้น บางทีอาจพอรู้ได้ว่านี่คือฝันของใคร" ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้ฝันร้ายลากเขาไปยังห้วงลึกตามอำเภอใจ ที่นั่นเป็นดั่งที่ผู้หญิงคนนั้นเตือนเอาไว้ เป็นจุดบอดแสงอันไร้ขอบเขต เขาตั้งใจฟังเสียงกระซิบกระซาบทุกสิ่ง เฝ้าหวังว่าจะได้ยินคำพูดที่เป็นชื่อออกมาบ้าง ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ในที่สุดเขาก็ปะติดปะต่อชื่อหนึ่งได้จากสุ้มเสียงที่ฟังไม่ได้ศัพท์ ชื่อนั้นราวกับมีแรงดึงดูดประหลาด ที่ทำให้เขาเอาแต่พร่ำเอ่ยทวนมันไม่หยุด จากนั้นเขาก็ลืมตาทั้งคู่ขึ้น "ฉันเห็นภาพประหลาด" เขาเอ่ย "ฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเข้าสู่ฝันของฉัน เธอขโมยฝันฉันไป ขโมยความลับของวิญญาณที่ฉันไม่เคยรู้ไป นับแต่นั้นมา ฉันก็ไม่มีเงาอีก ฉันได้ยินเธอคนนั้นเรียกฉันแบบนี้ เธอเรียกฉันว่า..." "เธอก็รู้" ผู้หญิงคนนั้นขัดประโยคของเขาขึ้น "เราไม่ควรเอ่ยพูดถึงนามของผู้ล่วงลับ ไม่งั้นพวกเขาจะมาหาเธอ..." นักจับฝันนั่งอยู่ข้างริมสายน้ำไหลริน เงาลายตาสั่นไหวไปตามลมค่ำคืนราวกับใบไม้ "นั่นก็แค่เรื่องราวหนึ่งของผู้ล่วงลับ ฉันเคยเล่าเรื่องราวแบบนี้ให้เธอฟังไปมากมายแล้ว แต่ก็ยังมีอีกมากมายที่ยังไม่ได้เล่า" ดังนั้น นักจับฝันจึงเล่าเรื่องราวที่ไม่เคยมีใครได้ฟังให้แก่คนไร้เงาวัยเยาว์ต่อไป... |
Any team comp recs??? I am very lost :( I don't have Furina or Nahida which people say are the best...