นักท่องเวลา (I)

	Name	นักท่องเวลา (I)
	Type (Ingame)	ไอเทมเควสต์
	Family	Book, นักท่องเวลา
	Rarity
	Description	นวนิยายแฟนตาซีของศูนย์วิทยาศาสตร์ Fontaine ซึ่งตีพิมพ์โดยหนังสือพิมพ์ The Steambird บอกเล่าเรื่องราวการเดินทางข้ามเวลาของวิศวกรที่ใช้ไทม์แมชชีน

Plain Text

Tabs

Table of Content
Item Story
Obtained From
Gallery

Item Story

Obtained From

Gallery

Item Story

นั่นเป็นเรื่องที่ผ่านมานานหลายปีแล้ว หลังจากงานเลี้ยงอาหารค่ำเลิกรา คุณ Aviva (ที่ตอนนี้เป็นมาดาม Nenonen) กำลังบ่นกับพวกเราถึงความก้าวหน้าของเทคโนโลยีที่รวดเร็วเกินไปด้วยน้ำเสียงดึงดราม่าอย่างเคย ถึงแม้ความรู้เกี่ยวกับวิศวกรรมของหล่อนจะด้อยกว่าคุณภาพดินบนเกาะ Watatsumi ก็ตาม (แน่นอนว่าหล่อนไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอย่างหลังเช่นกัน) แต่ในตอนนั้นการบอกว่าตัวเองมีความสนใจในวิศวกรรมศาสตร์ท่ามกลางกลุ่มสุภาพบุรุษ และสุภาพสตรีการอ้างว่ามีความสนใจในด้านวิศวกรรมถือแฟชั่นอย่างหนึ่ง

"เมื่อหลายพันปีก่อน บรรพบุรุษของเราได้พิชิตดินแดนแห่งนี้" หล่อนกระแอมในลำคอ และขยับพัดอันวิจิตรงดงามที่ประดับด้วยขนนกยูงและไพลินที่หรูหราเบา ๆ พยายามแสดงสีหน้าให้ตัวเองดูโศกเศร้าที่สุด "หลายร้อยปีก่อน เป็นอีกครั้งที่พวกเขาได้ใช้อุปกรณ์ดำน้ำรุ่นใหม่พิชิตมหาสมุทรได้อย่างง่ายดาย บัดนี้ มีสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์บางท่านบังเกิดความคิดที่อยากจะหลุดพ้นจากพันธนาการของพื้นดิน ด้วยการใช้สิ่งที่เรียกว่า 'เครื่องวัดแรงโน้มถ่วง' เพื่อพิชิตท้องฟ้า... และความคิดของพวกเขา เกรงว่าจะกลายเป็นความจริงได้ในอีกไม่ช้า"

"ใช่แล้ว เป็นอย่างที่คุณพูด มนุษย์... เป็นสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่และเปี่ยมไปด้วยปัญญาที่ฉลาดหลักแหลม! ไม่ว่าจะเวลาไหน พวกเขามักจะใช้ความพยายามที่เหนือจินตนาการ มาเปลี่ยนแปลงสภาพการดำรงชีวิตของตัวเองอยู่เสมอ" บรรณาธิการของหนังสือพิมพ์ The Steambird แสดงความคิดเห็นทันทีว่า "ในความเป็นจริง ถ้าเราวิเคราะห์เฉพาะ... ความหมายทางวิศวกรรมเครื่องกลและทฤษฎี... ไม่ใช่ในแง่มุมอื่น มนุษย์แทบจะมีฐานะเทียบเท่ากับผู้สร้าง เพราะพวกเขาใช้ปัญญาที่ชาญฉลาดของตัวเองพิชิตพื้นที่ส่วนใหญ่ของธรรมชาติได้จำนวนมาก พวกเขาสามารถสร้างรูปลักษณ์ของโลกใบนี้ขึ้นมาใหม่ด้วยเจตจำนงที่มุ่งมั่น"

"เฮ้อ นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการจะสื่อ" คุณ Aviva ถอนหายใจเฮือกใหญ่ "ในดินแดนอันไกลโพ้นและมืดมิดเหล่านั้น ซากปรักหักพังโบราณที่ซ่อนอยู่ใต้ทะเลเหล่านั้น... การสำรวจและบุกเบิกที่โรแมนติกทั้งหมดเหล่านั้น ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ที่แสดงให้เห็นถึงความรุ่งโรจน์ของวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และเหตุผลของพวกเรานั้น แทบจะตัดขาดกับยุคอารยธรรมของพวกเราโดยสิ้นเชิงแล้ว บรรพบุรุษของเราได้สร้างผลงานที่น่าอัศจรรย์ให้เป็นจริงเอาไว้มากมาย แต่กลับไม่เหลือพื้นที่ให้พวกเราได้สำรวจและพิชิตเลย สำหรับสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีที่เกิดมาก็ปรารถนาจะสำรวจในสิ่งที่ไม่รู้เหล่านั้นแล้ว ยังมีสิ่งใดทุกข์ทรมานยิ่งไปกว่านี้อีกเหรอ?"

หล่อนบีบเสียงและแสร้งทำเป็นอ้างอิงคำพูดของพระราชา Argeadai ในตำนาน ราวกับการทำแบบนี้จะแสดงให้เห็นว่าหล่อนเป็นทุกข์ใจกับความคิดนี้อย่างมาก แต่ว่าคนที่อยู่ในงานล้วนนั่งดูด้วยความเบื่อหน่าย แต่ยังคงพยักหน้าอย่างมีมารยาท มาดาม Elle หาวเบา ๆ

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบรับ ความฮึกเหิมของคุณ Aviva ก็ลดลง และเปลี่ยนหัวข้อเป็นเรื่องงานเต้นรำในสัปดาห์หน้า ซึ่งเห็นได้ชัดว่าหัวข้อนี้น่าสนใจกว่ามาก ทำให้บรรยากาศที่เงียบเชียบเริ่มกลับมาคึกคักขึ้นอีกครั้ง ลอร์ด Ratar กำลังจะเล่าตำนานที่เกี่ยวกับหอสูง ผู้ใช้มนตรา และลูกแก้วที่เคยได้ยินตอนอยู่ที่ Sumeru ให้พวกเราฟัง แต่ก่อนที่เขาจะได้เริ่มเล่า คุณ Ciric ที่ปิดปากเงียบมาตลอดก็ได้พูดแทรกขึ้นมา

"คุณ Aviva เรื่องที่คุณพูดมาเมื่อกี้น่าประทับใจจริง ๆ" เขาจุดบุหรี่หนึ่งมวน "แต่คุณไม่ต้องกลุ้มใจไปหรอก เพราะบนโลกใบนี้ยังอีกมิติพื้นที่หนึ่งที่ยังไม่ถูกมนุษย์พิชิต... และหากขาดเทคนิคที่จำเป็น บางทีมนุษย์อาจจะพิชิตมันไม่ได้ไปตลอดกาล"

"ที่ไหนกัน?" ลอร์ดถามด้วยสีหน้าขุ่นเคือง เดิมทีเขามีความมั่นใจต่อเรื่องราวเกี่ยวกับวานรนั้นมาก

"เวลา"

ภายในห้องเงียบลงทันที และในวินาทีต่อมาทุกคนต่างก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาจนท้องคัดท้องแข็ง

"เป็นเรื่องเล่าที่แปลกไร้ความเกี่ยวโยงเอาซะเลย!" ดร. Reinier พยายามกลั้นหัวเราะ "อย่างแรกคือ เวลาจะเป็นส่วนหนึ่งของมิติได้ยังไงล่ะ?"

"คุณสามารถแยกตัวออกจากกาลเวลา และดำรงอยู่เพียงลำพังในมิติได้เหรอ?"

"หมายความว่ายังไง?"

"ตอนนี้คุณยังคุยกับฉันอยู่ตรงนี้ แต่ในเสี้ยววินาทีต่อมา... คุณกลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย มันจะเป็นไปได้รึเปล่า?" เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ราวกับกำลังรอให้คนอื่นได้ครุ่นคิด "เห็นได้ชัดว่าคนที่มีความคิดที่ลึกซึ้งต่างก็รู้ดี เวลาก็เป็นมิติหนึ่งของพื้นที่เหมือนกับความยาว ความกว้างและความสูง ดังนั้นเวลา... จึงเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่... จึงสามารถถูกพิชิตได้"

"ไร้เหตุผลสิ้นดี..." ดร. บ่นอุบอิบเบา ๆ แต่ก็ไม่ได้โต้แย้งอะไร

"ฉันศึกษาเรื่องนี้มานานแล้ว" เขาพูดต่อ "ฉันได้คิดเครื่องจักรชนิดหนึ่งที่จะพามนุษย์เดินทางข้ามเวลาได้ตามต้องการ น่าจะอีกสองเดือนหลังจากนี้ เครื่องจักรตัวนี้ก็น่าจะสร้างเสร็จแล้ว เมื่อถึงตอนนั้น ฉันขอเชิญคุณ Aviva และท่านสุภาพบุรุษ และสุภาพสตรีในที่แห่งนี้ทุกท่านไปที่เวิร์กชอปของฉัน เพื่อร่วมเป็นสักขีพยานในผลงานที่ยิ่งใหญ่อีกหนึ่งอย่างของมวลมนุษยชาติ... นั่นคือการพิชิตกาลเวลา"

คุณ Aviva นิ่งเงียบ ในความเป็นจริงแล้ว วิเคราะห์จากสีหน้าของหล่อนแล้ว เพื่อนที่เกิดในตระกูลสูงศักดิ์ของเราคนนี้คงไม่เข้าใจในสิ่งที่คุณ Ciric พูดเลยแม้แต่น้อย