ชุดนิทานห่านปีกหิมะ (III)

	Name	ชุดนิทานห่านปีกหิมะ (III)
	Type (Ingame)	ไอเทมเควสต์
	Family	Book, ชุดนิทานห่านปีกหิมะ
	Rarity
	Description	หนังสือนิทานเล่มเล็กที่ได้รับความนิยมใน Fontaine หน้าปกที่สวยงามนี้ทำให้เด็กหลายคนเข้าใจผิด คิดว่าหนังสือเล่มนี้เขียนโดยมาดามห่านปีกหิมะผู้ใจดีในตำนานคนนั้น

Plain Text

Tabs

Table of Content
Item Story
Obtained From
Gallery

Item Story

Obtained From

Gallery

Item Story

คุณสุนัขจิ้งจอกกับหุ่นรักษาการณ์

เมื่อนานแสนนานมาแล้ว คุณสุนัขจิ้งจอกกับหุ่นรักษาการณ์เป็นเพื่อนที่สนิทสนมกัน
คุณจิ้งจอกเป็นจอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ และหุ่นรักษาการณ์เป็นยามรักษาการณ์ตามชื่อ
แน่นอนว่านั่นเป็นเรื่องเมื่อนานแสนนานมาแล้ว แต่ตอนนี้พวกเขาก็ยังคงเป็นเพื่อนสนิทกันเหมือนเดิม แม้ว่าภาระงาน ตำแหน่ง และฐานะทางสังคมจะเปลี่ยนไป แต่มิตรภาพระหว่างพวกเขาจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล
ตลอดเวลาที่ผ่านมา หุ่นรักษาการณ์มีเรื่องกลัดกลุ้มใจอยู่เสมอ เมื่อเวลาผ่านไปและจักรกลมีอายุมากขึ้น ความกลุ้มใจของเขาก็ยิ่งทวีคู ราวกับลูกโป่งที่พองโต หนักเหมือนลูกหมูที่โตเต็มวัย และเช่นเดียวกับหางปุกปุยของสุนัขจิ้งจอกที่บางลงไปทุกที จนทำให้เป็นกังวลอย่างบอกไม่ถูก

หุ่นรักษาการณ์เล่าความคับข้องใจนี้ให้คุณสุนัขจิ้งจอกผู้เป็นเพื่อนรักฟังว่า: "ฉันมีชีวิตอยู่มานานเกินไปแล้ว ได้พบเจอและบอกลาผู้คนมาก็มาก ไม่ว่าจะเรื่องตลกขบขันแค่ไหน ก็ได้ยินมาจนนับครั้งไม่ถ้วน และไม่ว่าจะเป็นเรื่องเจ็บปวดเพียงใด ฉันก็ลืมเลือนซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม้ว่าฉันจะเป็นจักรกลที่ขับเคลื่อนด้วยเครื่องลาน แต่การ 'ลืม' ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับฉันเลย"
คุณสุนัขจิ้งจอกเข้าใจความกลุ้มใจของเพื่อนรักดี เขาจึงตอบกลับว่า: "หากการมีชีวิตที่ยืนยาวมีแต่จะนำมาซึ่งความหลงลืมและความชินชา งั้นก็ควรใช้ความตายเพื่อพิสูจน์ว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่"
"แต่ว่า เพื่อนขนปุยเอ๋ย" หุ่นรักษาการณ์ถอดหมวกโลหะผสมออกแล้วถอนหายใจ "ในการปล้นครั้งใหญ่เมื่อนานมาแล้ว เธอแย่ง 'ความตาย' จากโต๊ะเครื่องแป้งของคุณคางคกมาแล้วไม่ใช่เหรอ? เธอก่อปัญหามากมายจนเกือบทำให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในโลกลืมเรื่องความตายไปแล้ว"
พวกเราต่างรู้ดีว่า คนที่ตายแทนคือคุณคางคก เธอคือราชินีของสิ่งมีชีวิตที่ทั้งอัปลักษณ์ ทั้งเย็นชา และน่ารังเกียจ แต่ในขณะเดียวกันเธอก็คอยดูแลอัญมณีที่สวยงามและเยือกเย็นที่สุด นั่นก็คือ "ความตาย"

"เฮ้อ ตอนนั้นฉันยังเด็กนัก ฉันไล่ตามคุณสุนัขแจ็กคัลอย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่ออยากจะมอบอัญมณีที่ล้ำค่าที่สุดในการประมูลให้กับเธอ..."
"แล้วไงต่อ?"
"ฉันทำสำเร็จ เธอตายแล้ว"
"ความตาย" หลุดจากมือของคุณสุนัขแจ็กคัล และตกลงบนพื้นจนแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ชิ้นส่วนหลอมเป็นเนื้อเดียวกับผืนดิน และไม่พบร่องรอยใด ๆ อีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ทุกคนในโลกจึงกลับคืนสู่ความตายตามปกติอีกครั้ง คนชั่วที่สมควรตายก็ตายไปอย่างดิบดี แต่ตัวคุณสุนัขจิ้งจอกนั้นกลับพลาดโทษทัณฑ์ของตัวเอง และมีชีวิตอยู่ต่อไป

"ในเมื่อความตายยังคงอยู่ในโลกนี้ แล้วทำไมเราถึงไม่เดินท่องไปทั่วโลกเพื่อตามหามันล่ะ!" ดังนั้น คุณสุนัขจิ้งจอกจึงจับมือหุ่นรักษาการณ์เพื่อนรักผู้เย็นชาของตัวเอง และออกจากเมืองหลวงบ้านเกิดเพื่อแสวงหาความตายในทั่วทุกมุมโลก
พวกเขาเดินไป เดินไป และไปเรื่อย ๆ จนขนสีแดงที่สวยงามของคุณสุนัขจิ้งจอกเปลี่ยนเป็นสีขาว กระทั่งตราเกียรติยศอันภาคภูมิของหุ่นรักษาการณ์ขึ้นสนิม และในที่สุดพวกเขาก็มาถึงบ้านเกิดของคุณคางคก

"คุณคางคก คุณคางคก" หุ่นรักษาการณ์เคาะประตู
คุณคางคกเปิดประตูอย่างช้า ๆ และยื่นมือที่มีรอยแผลเป็นและพิษออกมา
"คุณคางคกผู้งดงาม พวกเราขออภัยจริง ๆ ที่มารบกวนคุณอีกครั้งแล้ว แต่เพื่อนรักของฉันเจ็บปวดเหลือเกิน มีแค่คุณเท่านั้นที่จะช่วยรักษาเขาได้" คุณสุนัขจิ้งจอกถอดหมวกแล้วพูดอย่างนอบน้อม
"คุณคางคกรู้ตัวอยู่แล้วว่าตัวเองงดงามมากแค่ไหน" เสียงแหบห้าวดังมาจากบ้านในหมู่บ้านที่คดเคี้ยว "เพื่อนของเธอ ไม่มีทางแสวงหาความตายได้หรอก"
"ชีวิตไม่ใช่ชา และความตายก็ไม่ใช่น้ำตาล น้ำแร่ที่สดใหม่ตลอดไม่อาจแยกแยะความแตกต่างได้ แต่ด้วยหัวใจและลิ้นของเครื่องจักร เธอมีชีวิตที่จะได้สัมผัสกับรสชาติของมันครั้งแล้วครั้งเล่า..." คางคกยกผ้าที่แกะสลักด้วยดอกไม้ออก เผยให้เห็นอัญมณีเย็นที่เรียกว่า "ความตาย" เขายื่นมือออกเพื่อเชื้อเชิญหุ่นรักษาการณ์ "มาเถอะ หุ่นรักษาการณ์หนุ่ม มานี่เถอะ เด็กน้อย... ทุกคนต่างก็ต้องผ่านการทดสอบกันทั้งนั้น แต่อย่าได้ยอมแพ้ง่าย ๆ พยายามเข้าไว้นะ..."
"หนอนของฉันกินเธอไม่ได้ ตะไคร่ของฉันก็เกาะติดเธอไม่อยู่ ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะอายุเท่าไหร่ มีความรับผิดชอบอะไร จะโศกเศร้าหรือเบื่อหน่ายแค่ไหน ก็อย่าได้ยอมแพ้ง่าย ๆ นะ ลูกของฉัน"
เมื่อพูดอย่างนั้น คุณคางคกก็วางมือจักรกลของเขาลงบนไข่มุกแห่ง "ความตาย" อย่างอ่อนโยน เพื่อทำให้เขาได้เห็นจุดจบของตัวเองในอนาคตที่นานแสนนาน...
หลังจากการล้างบาปหลายปีจนนับไม่ถ้วน หุ่นรักษาการณ์ที่แตกสลายก็ถูกโยนลงไปในกองไฟแห่งการทำลายล้าง หลอมละลายพร้อมกับเศษเหล็กที่สะสมมานานหลายสิบล้านปี กลายเป็นมหาสมุทรโลหะขนาดมหึมาที่ไม่สามารถแยกแยะได้ ความคิดแข็งกร้าวและอารมณ์อันชินชาของโลหะถูกละลาย ระเหิด และหลอมรวมกันกลายเป็นชีวิตใหม่ นั่นที่พำนักอันน่าตื่นตาของชีวิตโลหะเท่านั้น ซึ่งเมื่อเทียบกันแล้ว แม้แต่ความเรืองรองของ "ความตาย" ก็กลายเป็นเพียงสิ่งธรรมดาไปแล้ว

ดังนั้น หุ่นรักษาการณ์ที่มองเห็นอนาคตจึงยอมแพ้ต่อความตาย ส่วนคุณสุนัขจิ้งจอกผู้เป็นเพื่อนสนิทของเขา ก็แอบดึงมือกลับและล้มเลิกความคิดที่จะขโมยมัน "ชีวิตไม่ใช่ชา และความตายก็ไม่ใช่น้ำตาล ในเมื่อฉันยังมีเพื่อนคอยอยู่เคียงข้างร่วมทุกข์สุขไปด้วยกัน แล้วทำไมฉันจะต้องร้อนใจ และตะกละตะกลามแสวงหาอัญมณีที่ไม่ได้อยู่ในโลกนี้ด้วย?"

ต่อมา เด็ก ๆ ทุกคนต่างก็รู้ว่าคุณสุนัขจิ้งจอกและหุ่นรักษาการณ์ยังคงมีชีวิตอยู่อีกยาวนาน อยู่จนโลกใบเล็ก ๆ ของพวกเขาจะกลายเป็นที่รกร้าง จวบจนดวงอาทิตย์ของพวกเขามอดดับและดวงจันทราร่วงหล่น... หลังจากนั้น เรื่องราวของพวกเขาก็ยังคงไม่มีที่สิ้นสุดเหมือนเดิม และแพร่กระจายไปทั่วทั้งผืนโลก