 | Name | เรื่องราวของลูกค้าขี้เมา-4 |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, เรื่องราวของลูกค้าขี้เมา | |
| Rarity |  | |
| Description | หนึ่งในเรื่องเล่าของนักดื่มชาว Mondstadt เป็นเรื่องของหมาป่าผู้โดดเดี่ยว ที่ได้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเหล้าและหมาป่าให้คนเมาฟัง |
Item Story
| ตำนานเล่าว่าไวน์ชนิดแรกของ Mondstadt นั้นถูกผลิตขึ้นในยุคสมัยที่สายลมเหนือยังคงพัดโหม ในยุคที่ราชาน้ำแข็งเข้าต่อสู้ห้ำหั่นกัน เหล่าผู้คนในสมัยโบราณบ่มผลไม้ป่าให้กลายเป็นไวน์ ท่ามกลางพายุหิมะ เพื่อลบล้างความเจ็บปวดของการถูกน้ำแข็งกัด และเพื่อที่จะเสริมความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความหนาวเย็น ในยุคสมัยนั้น แผ่นดิน Mondstadt ยังคงถูกปกคลุมไปด้วยหิมะและน้ำแข็ง และยังคงไร้ซึ่งวี่แววของดอกแดนดิไลออน ว่ากันว่าผู้คิดค้นไวน์คนแรกของ Mondstadt นั้นคือชายผู้แสนเกียจคร้านคนหนึ่ง ภายในชนเผ่าที่ถูกห้อมล้อมไปด้วยหิมะและน้ำแข็ง มีชายผู้แสนเกียจคร้านผู้หนึ่งรับหน้าที่ดูแลคลังอาหาร เพราะถึงแม้จะเป็นดินแดนที่ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งและหิมะ ซึ่งแทบจะไร้ซึ่งวี่แววของผู้คน แต่ก็ยังมีสิ่งมีชีวิตที่ทนต่อความหนาวสุดขั้วและสามารถทำโพรงใต้ดินลอดเข้ามาขโมยเสบียง อาหารไปกินได้ ด้วยเหตุนี้ ทางเผ่าจึงต้องจัดคนเพื่อค้นหารูหนูและปิดมัน หรือไม่ก็หาทางจับเจ้าพวกหนูขี้ขโมยทั้งหลายเพื่อนำมาทำเป็นอาหาร ในยุคสมัยนั้น โพรงที่ทั้งมืดและชื้นนั้นมักจะต้องถูกระวังเป็นพิเศษ มิเช่นนั้นอาหารที่กักเก็บเอาไว้อาจจะเน่าเสียได้ แต่ก็มีบางครั้งที่สิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ซ่อนอยู่จะเล่นตลกกับผู้คนและทำให้ได้ปวดหัวบ้าง อาศัยจังหวะที่ยามแสนขี้เกียจอู้งานอีกครั้ง จิตวิญญาณของสายลมแปลงกายอยู่ในรูปของจิ้งจอก แอบเข้าไปยังกองผลไม้ป่าของเมือง จากนั้นทำให้ยีสต์เติบโตเพื่อทำให้ผลไม้สุกและหมักมัน แล้วยามขี้เกียจก็เกิดหิวและมุ่งไปที่กองผลไม้ป่าเพื่อเก็บกิน แต่แล้วก็ถูกรสชาติอันเข้มข้นของผลไม้หมักทำให้ติดใจ จากนั้นเขาจึงนำมาห่อในหนังสัตว์และคั้นน้ำออกมา สุดท้ายก็กลายเป็นไวน์ จากนั้นชายเกียจคร้านผู้คิดค้นกรรมวิธีหมักไวน์ ก็กลายเป็นขี้เมาคนแรกแห่ง Mondstadt ซึ่งตำนานเล่าว่าเขาคือคนแรกที่หลงอยู่ในความฝันเพราะความเมามาย ในความฝันอันเมามายช่วงแรกของเขา เขากลายร่างเป็นหมาป่าผู้โดดเดี่ยว ในยุคสมัยยาวนานในอนาคต หรือยาวนานในอดีต เขาต่อสู้กับฝูงหมาป่าคู่แค้นด้วยกรงเล็บและคมเขี้ยว เขาสู้รบกับพวกมนุษย์ ท่ามกลางพายุหิมะที่โหดร้ายเพื่อแย่งชิงอาหาร และก็ได้พบกับ Seelie ตนแรก เหล่ามนุษย์ที่อาศัยอยู่รวมกันและหมาป่าที่รวมตัวกันเป็นฝูง ทั้งสองต่างไม่สามารถทนต่อการมีชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยวได้ แล้วไวน์ใหม่ ๆ ที่ถูกหมักออกมานั้น ก็ทำให้พวกเขาเหล่านั้นได้พบกันในฝัน แต่ทัศนคติต่อความฝันของพวกเขานั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง พวกมนุษย์ที่เคยพบเจอแต่สายลมและหิมะนั้น โหยหาดินแดนรกร้างที่หมาป่าเดียวดายวิ่งอย่างอิสระ ส่วนหมาป่าก็หวาดกลัวในความละโมบของพวกมนุษย์ ซึ่งมันไม่มีทางเข้าใจได้เลยว่าเหตุใดพวกมนุษย์ถึงได้หลงใหลในสิ่งลวงตาที่แสนอันตราย และออกตามหาความหวังจากสิ่งเหล่านั้น สิ่งที่ทำให้หมาป่ากลัวที่สุดก็คือ ในความฝันของพวกมนุษย์ มันไม่สามารถแยกแยะได้อีกต่อไปว่าแท้จริงแล้วตัวของมันคือหมาป่า หรือมนุษย์ที่มีวิญญาณหมาป่ากันแน่ ดังนั้นหมาป่าจึงสาบานว่าจะหนีห่างจากพิษร้ายของพวกมนุษย์ ออกห่างจากสิ่งล่อลวงของน้ำเมา เพราะที่จริงแล้วหมาป่าก็ไม่ใช่ลูกหลานของสายลม และบ้านเกิดของพวกมันก็ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับเหล้าไวน์ และบทเพลง ด้วยเหตุนี้ หมาป่าจึงออกห่างจากดินแดนของมนุษย์ แล้วมาอยู่ท่ามกลางผืนป่าและภูเขาที่ซึ่งกลิ่นของไวน์ลอยไปไม่ถึง "นี่ก็คือที่มาของสิ่งที่พวกแกเรียกว่าเหล้าไวน์ และพวกเราหมาป่าเรียกว่าจุดเริ่มต้นของความตกต่ำ" หมาป่าผู้โดดเดี่ยวพูดกับชายขี้เมาอย่างภาคภูมิใจ พอหันกลับมา มันกลับพบว่าชายขี้เมากำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนุ่มที่ทำด้วยไม้สน กรนคร่อกฟี้ ๆ หลับปุ๋ยไปซะแล้ว หมาป่าทำอะไรไม่ถูกและได้แต่ถอนหายใจ จากนั้นก็ทิ้งเจ้าคนขี้เมาไว้ตรงนั้นและเดินออกไปแบบทางใครทางมัน |
Please HoYo change her Mini-Stration Bubbles multiplier to be HP scaling.