 | Name | Peak Patrol Song |
| Family | Weapon, Sword | |
| Rarity |  | |
| Conversion Exp | 300000 | |
| Base Attack | 44.34 | |
| Substat Type | Defense % | |
| Base Substat | 18% | |
| Weapon Affix | Halcyon Years Unending | |
| Affix Description | หลังจากการโจมตีปกติหรือโจมตีพุ่งลงจากอากาศโจมตีโดนศัตรู จะได้รับ “บทเพลงแห่งบุปผา”: พลังป้องกันเพิ่มขึ้น | |
| Description | ดาบยาวหินออบซิเดียนที่แหลมคมไร้เทียมทาน มีน้ำหนักเบาราวกับบทเพลง หลังจากผ่านการดัดแปลงจากช่างฝีมือคนหนึ่ง ก็ได้มีอุปกรณ์โฟลจิสตันแบบถอดออกได้ ซึ่งสามารถเล่นแผ่นเสียงได้เพิ่มเข้ามา | |
| Weapon Ascension Materials |            |
| Table of Content |
| Weapon Stats |
| Weapon Affix |
| Item Story |
| Gallery |
Weapon Stats
| Lv | Atk | Bonus Def | Materials | Total Materials |
| 1 | 44.34 | 18.0% | ||
| 20 | 110.17 | 31.81% | 553 10000 | 55310000 |
| 20+ | 141.27 | 31.81% | ||
| 40 | 209.82 | 46.35% | 5181220000 | 52315300005 |
| 40+ | 240.92 | 46.35% | ||
| 50 | 275.46 | 53.62% | 99930000 | 52315600001499 |
| 50+ | 306.66 | 53.62% | ||
| 60 | 341.46 | 60.89% | 5181445000 | 52315105K1427235 |
| 60+ | 372.56 | 60.89% | ||
| 70 | 407.81 | 68.15% | 914955000 | 52315160K14272314149 |
| 70+ | 438.91 | 68.15% | ||
| 80 | 474.55 | 75.42% | 6271865000 | 52315225K1427231441276 |
| 80+ | 505.65 | 75.42% | ||
| 90 | 541.83 | 82.69% |
Weapon Affix
| Lv | Affix Progression | Materials |
| 1 | หลังจากการโจมตีปกติหรือโจมตีพุ่งลงจากอากาศโจมตีโดนศัตรู จะได้รับ "บทเพลงแห่งบุปผา": พลังป้องกันเพิ่มขึ้น | |
| 2 | หลังจากการโจมตีปกติหรือโจมตีพุ่งลงจากอากาศโจมตีโดนศัตรู จะได้รับ "บทเพลงแห่งบุปผา": พลังป้องกันเพิ่มขึ้น |  2000 |
| 3 | หลังจากการโจมตีปกติหรือโจมตีพุ่งลงจากอากาศโจมตีโดนศัตรู จะได้รับ "บทเพลงแห่งบุปผา": พลังป้องกันเพิ่มขึ้น | 4000 |
| 4 | หลังจากการโจมตีปกติหรือโจมตีพุ่งลงจากอากาศโจมตีโดนศัตรู จะได้รับ "บทเพลงแห่งบุปผา": พลังป้องกันเพิ่มขึ้น | 8000 |
| 5 | หลังจากการโจมตีปกติหรือโจมตีพุ่งลงจากอากาศโจมตีโดนศัตรู จะได้รับ "บทเพลงแห่งบุปผา": พลังป้องกันเพิ่มขึ้น | 16000 |
Item Story
"ชีวิตจะเหลือแต่ความเหี่ยวเฉา เหมือนกับดอกไม้สดหรือไม่?" "แล้วความรุ่งโรจน์ดุจเพลิงโชน จะมอดดับไปในเถ้าธุลีหรือเปล่า?" "สุดท้ายแล้ว โบราณสถานเรืองนามอันยิ่งใหญ่ จะสูญสลายไปในที่สุดจริงหรือ?" "แม้จะเปล่งประกายดั่งดอกไม้ หรืออ่อนช้อยดุจเสียงเพลงก็ตาม" ไม่รู้ว่าเธอเดินทางข้ามยอดเขาเป็นครั้งที่เท่าไหร่ เช่นเดียวกับที่เธอจำไม่ได้ว่า เธอได้ผ่านพ้นฤดูหนาวมากี่ครั้งแล้ว ทุกปีก่อนที่ดอก Embercore จะเบ่งบาน นายหญิงแห่งเหมืองแร่จะมายัง Tequemecan Valley เพียงลำพัง และมอบดอกไม้ที่พราวด้วยน้ำค้าง ให้แก่เหล่าสหายที่ไม่เคยได้เห็นรุ่งอรุณมาเยือน ตามประเพณีโบราณ หัวใจที่เคยเย็นเยียบและแข็งกระด้างราวกับหินออบซิเดียน ตอนนี้ได้ถูกกาลเวลากัดเซาะจนอ่อนยวบแล้ว แต่ไม่ว่าใครก็ตามที่สามารถมอบความอบอุ่นนั้นได้ ต่างก็ได้หวนคืนสู่เพลิงศักดิ์สิทธิ์ไปแล้วทั้งสิ้น จนกระทั่งเสียงคำรามจากเหมืองแร่ และเสียงร้องเพลงของเหล่าช่างฝีมือที่กำลังทำงาน ปลุกเธอให้ตื่นจากความทรงจำในอดีตอันขมขื่น รักษาการหัวหน้าเผ่าแต่ละเผ่าเพิ่งตระหนักได้ว่า เสียงสะท้อนของ Nanatzcayan ได้ก้องกังวานมาถึงที่แห่งนี้แล้ว ภูเขาที่เดิมทีรกร้างไร้ผู้คน และโดดเดี่ยว บัดนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะมีความสุขราวกับเสียงกระดิ่ง นั่นคือสิ่งที่คนหนุ่มสาวเคยใฝ่ฝัน ในยุคสมัยที่พวกเขาทำได้เพียงซ่อนตัวอยู่เบื้องหลัง มันเป็นของสิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนที่ต่อสู้เพื่อโค่นล้มทรราช เป็นของอนาคต และการกำเนิดอารยธรรม ดังนั้น ผู้รักษาการที่ไม่ได้เยาว์วัยอีกต่อไปก็หัวเราะออกมา เด็กหนุ่มผู้มีนัยน์ตาสีแดงเคยสอนเธอไว้ แต่เธอกลับมองว่ามันเป็นเพียงเรื่องไร้สาระที่ไม่ได้สลักสำคัญอะไร และเพราะความอาย เธอจึงไม่เคยร้องเพลงนี้ให้เขาฟัง เหมือนเช่นกลองที่ประดับประดาด้วยดอกไม้ คำบรรยายที่เอ่อล้นด้วยน้ำตา ตอบรับเสียงขับขานที่ค้างอยู่ท่ามกลางยอดหิน เหมือนดั่งหินเหล็กไฟที่แกะสลัก และคมดาบที่สะท้อนก้อง ราวกับหล่อหลอมขึ้นจากไฟ มอบพรให้แก่สรรพชีวิตทั้งหลาย รวมตัว กระจัดกระจาย ดับสูญและเกิดใหม่อีกครั้งจากเถ้าถ่าน เพื่อเปลวไฟที่ถือกำเนิดขึ้นใหม่ ผู้ที่จะเปิดทางสู่รุ่งอรุณ หลายพันปีหลังจากอำนาจของเผ่ากลับคืนสู่ชนเผ่า เรื่องราวนับไม่ถ้วนได้กระจัดกระจายอยู่ในแสงจันทร์ยามค่ำคืน บทเพลงที่ Sakkuk "ผู้หล่อหลอมสันติภาพขึ้นมาใหม่" เก็บรักษาเอาไว้ ทุกวันนี้ก็ไม่มีใครรู้จักมันอีกแล้ว แต่ท่วงทำนองอันหนักแน่นและแข็งแกร่งเหล่านั้น กลับยังคงสืบทอดต่อกันมาจนถึงทุกวันนี้ พร้อมกับเสียงค้อนทุบเคาะตีครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะจังหวะอันแผดเผานั้น เป็นดั่งสายเลือดที่ไหลเวียนอยู่ในเหมืองมาแต่โบราณอยู่แล้ว ประกายไฟที่ลุกโชนอยู่ใต้ค้อนนั้น ก็คือบทเพลงที่อุทิศแด่ผู้ที่ต่อสู้ และไม่มีวันแผ่วสลายไป "ชีวิตจะเหลือแต่ความเหี่ยวเฉา เหมือนกับดอกไม้สดหรือไม่?" "เมื่อเสียงความวุ่นวายทั้งหมดเงียบลง จิตใจจะมุ่งหน้าไปทางใด?" "ไม่มีใครอยู่ในโลกนี้ได้ตลอดไป ล้วนเป็นการเดินทางเพียงชั่วคราวเท่านั้น" "แต่ที่แห่งนี้... เคยมีดอกไม้บานสะพรั่ง... และเคยมีเสียงเพลงขับขาน" |
72 responses to “Peak Patrol Song”
if only they don’t pair it with another old ass bow of Venti, i got 2 already just from missed 50/50