Yaban Domuzu Prenses (VII)

	Name	Yaban Domuzu Prenses (VII)
	Type (Ingame)	Görev Eşyası
	Family	Book, The Boar Princess
	Rarity
	Description	Donuk diyarda yapılan fedakarlıkların hiçbiri boşa değildi. Arkadaşlık, aşk, yaşam ve ölüm hikayesinin muhteşem sonu! Dokunaklı meşhur Yaban Domuzu Prenses hikayesi bu bölümle sona eriyor.

Plain Text

Tabs

Table of Content
Item Story
Obtained From
Gallery

Item Story

Obtained From

Gallery

Item Story

Dondurucu soğukları ve sert fırtınaları aştıktan sonra, Yaban Domuzu Prenses sonunda yavru kurdu görmüş.
Buzla kaplanan zavallı yavru kurdun bir zamanlar açık mavi olan gözleri kararmış ve havlamayı neredeyse tamamen unutmuş.
"Hark! Tam zamanında geldiniz. Henüz öğlen yemeğimi yememiştim!"
Yavru kurdun söylediklerini duyan Yaban Domuzu Prenses gözyaşlarına hakim olamamış. Ilık gözyaşları, sanki yavru kurdun kalbinin ucundaki buzların bir kısmını eritmiş.
"Hark! Niye ağlıyorsun?"
"Viyk! Viyk! Burada açlıktan öleceksin. Krallığımda böyle bir sefaleti hiç görmemiştim!"
"Aç karnını doyurmak için her şeyimi feda edeceğim!"
Yavru kurt, prensesin sözlerini duyunca şaşırmış.
"Hark! Ciddi olamazsın! Şimdiye kadar hiç kimse benim için böyle bir şey yapmadı!"
Ama yavru kurt, prensesin gözündeki kararlılığı görünce donan kalbi biraz daha erimiş.
"Hayır! Zaten tam da bu nedenle..."
"Sadece seni doyurmak adına ailemin en bilge ve en şefkatli iki üyesini feda edeceğim! Arkadaşlığımız için!"
Tilki, prensesin bahsettiği vahşeti anlamış ve kaçmaya çalışmış ama yavru kurt ve Yaban Domuzu Prenses onu tutmuş. Kaplumbağa Dede bunu görünce o kadar korkmuş ki kabuğuna saklanmış.
Yavru kurt ve Yaban Domuzu Prenses lezzetli tilkiyi karların içinde yemiş. Sonra bir mağara bulup birkaç mantar toplamışlar ve biraz yosunla bir ateş yakıp leziz kaplumbağa çorbasının tadını çıkarmışlar.
Yavru kurt ilk kez paylaşmanın ve arkadaş edinmenin mutluluğunu hissetmiş. Donmuş kalbi tamamen erimiş ve yavru kurt mutluluktan ağlamış.
Prenses, yavru kurdu patisinden tutmuş ve ikisi neşe içinde evlerine dönmüş.

(Son iki sayfanın arasına sıkıştırılan kartta, güzel bir el yazısıyla "Hayatım, bence bu kitabı kütüphaneye bağışlasak daha iyi olacak." yazıyor.)